Reading Center

νῦν δέ μιν ἀκλειῶς ἅρπυιαι ἀνηρείψαντο:

οἴχετ᾽ ἄιστος ἄπυστος , ἐμοὶ δ᾽ ὀδύνας τε γόους τε

κάλλιπεν . οὐδέ τι κεῖνον ὀδυρόμενος στεναχίζω

οἶον , ἐπεί νύ μοι ἄλλα θεοὶ κακὰ κήδε᾽ ἔτευξαν.

ὅσσοι γὰρ νήσοισιν ἐπικρατέουσιν ἄριστοι,

Δουλιχίῳ τε Σάμῃ τε καὶ ὑλήεντι Ζακύνθῳ,

ἠδ᾽ ὅσσοι κραναὴν Ἰθάκην κάτα κοιρανέουσιν,

τόσσοι μητέρ᾽ ἐμὴν μνῶνται , τρύχουσι δὲ οἶκον.

ἡ δ᾽ οὔτ᾽ ἀρνεῖται στυγερὸν γάμον οὔτε τελευτὴν

ποιῆσαι δύναται : τοὶ δὲ φθινύθουσιν ἔδοντες

οἶκον ἐμόν : τάχα δή με διαρραίσουσι καὶ αὐτόν.”

τὸν δ᾽ ἐπαλαστήσασα προσηύδα Παλλὰς Ἀθήνη:

“ὢ πόποι , ἦ δὴ πολλὸν ἀποιχομένου Ὀδυσῆος

δεύῃ , ὅ κε μνηστῆρσιν ἀναιδέσι χεῖρας ἐφείη.

εἰ γὰρ νῦν ἐλθὼν δόμου ἐν πρώτῃσι θύρῃσι

σταίη , ἔχων πήληκα καὶ ἀσπίδα καὶ δύο δοῦρε,

τοῖος ἐὼν οἷόν μιν ἐγὼ τὰ πρῶτ᾽ ἐνόησα

οἴκῳ ἐν ἡμετέρῳ πίνοντά τε τερπόμενόν τε,

ἐξ Ἐφύρης ἀνιόντα παρ᾽ Ἴλου Μερμερίδαο—

ᾤχετο γὰρ καὶ κεῖσε θοῆς ἐπὶ νηὸς Ὀδυσσεὺς

φάρμακον ἀνδροφόνον διζήμενος , ὄφρα οἱ εἴη

ἰοὺς χρίεσθαι χαλκήρεας : ἀλλ᾽ ὁ μὲν οὔ οἱ

δῶκεν , ἐπεί ῥα θεοὺς νεμεσίζετο αἰὲν ἐόντας,

ἀλλὰ πατήρ οἱ δῶκεν ἐμός : φιλέεσκε γὰρ αἰνῶσ—

τοῖος ἐὼν μνηστῆρσιν ὁμιλήσειεν Ὀδυσσεύς:

πάντες κ᾽ ὠκύμοροί τε γενοίατο πικρόγαμοί τε.

ἀλλ᾽ ἦ τοι μὲν ταῦτα θεῶν ἐν γούνασι κεῖται,

ἤ κεν νοστήσας ἀποτίσεται , ἦε καὶ οὐκί,

οἷσιν ἐνὶ μεγάροισι : σὲ δὲ φράζεσθαι ἄνωγα,

ὅππως κε μνηστῆρας ἀπώσεαι ἐκ μεγάροιο.