Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
καὶ σύ , φίλος , μάλα γάρ σ᾽ ὁρόω καλόν τε μέγαν τε,
ἄλκιμος ἔσσ᾽ , ἵνα τίς σε καὶ ὀψιγόνων ἐὺ εἴπῃ.
αὐτὰρ ἐγὼν ἐπὶ νῆα θοὴν κατελεύσομαι ἤδη
ἠδ᾽ ἑτάρους , οἵ πού με μάλ᾽ ἀσχαλόωσι μένοντες:
305
σοὶ δ᾽ αὐτῷ μελέτω , καὶ ἐμῶν ἐμπάζεο μύθων.”
τὴν δ᾽ αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα:
ξεῖν᾽ , τοι μὲν ταῦτα φίλα φρονέων ἀγορεύεις,
ὥς τε πατὴρ παιδί , καὶ οὔ ποτε λήσομαι αὐτῶν.
ἀλλ᾽ ἄγε νῦν ἐπίμεινον , ἐπειγόμενός περ ὁδοῖο,
310
ὄφρα λοεσσάμενός τε τεταρπόμενός τε φίλον κῆρ,
δῶρον ἔχων ἐπὶ νῆα κίῃς , χαίρων ἐνὶ θυμῷ,
τιμῆεν , μάλα καλόν , τοι κειμήλιον ἔσται
ἐξ ἐμεῦ , οἷα φίλοι ξεῖνοι ξείνοισι διδοῦσι.”
τὸν δ᾽ ἠμείβετ᾽ ἔπειτα θεά , γλαυκῶπις Ἀθήνη:
315
μή μ᾽ ἔτι νῦν κατέρυκε , λιλαιόμενόν περ ὁδοῖο.
δῶρον δ᾽ ὅττι κέ μοι δοῦναι φίλον ἦτορ ἀνώγῃ,
αὖτις ἀνερχομένῳ δόμεναι οἶκόνδε φέρεσθαι,
καὶ μάλα καλὸν ἑλών : σοὶ δ᾽ ἄξιον ἔσται ἀμοιβῆς.”
μὲν ἄρ᾽ ὣς εἰποῦσ᾽ ἀπέβη γλαυκῶπις Ἀθήνη,
320
ὄρνις δ᾽ ὣς ἀνόπαια διέπτατο : τῷ δ᾽ ἐνὶ θυμῷ
θῆκε μένος καὶ θάρσος , ὑπέμνησέν τέ πατρὸς
μᾶλλον ἔτ᾽ τὸ πάροιθεν . δὲ φρεσὶν ᾗσι νοήσας
θάμβησεν κατὰ θυμόν : ὀίσατο γὰρ θεὸν εἶναι.
αὐτίκα δὲ μνηστῆρας ἐπῴχετο ἰσόθεος φώς.
325
τοῖσι δ᾽ ἀοιδὸς ἄειδε περικλυτός , οἱ δὲ σιωπῇ
ἥατ᾽ ἀκούοντες : δ᾽ Ἀχαιῶν νόστον ἄειδε
λυγρόν , ὃν ἐκ Τροίης ἐπετείλατο Παλλὰς Ἀθήνη.
τοῦ δ᾽ ὑπερωιόθεν φρεσὶ σύνθετο θέσπιν ἀοιδὴν
κούρη Ἰκαρίοιο , περίφρων Πηνελόπεια:
330
κλίμακα δ᾽ ὑψηλὴν κατεβήσετο οἷο δόμοιο,