Reading Center

Εὐρύλοχ᾽ , ἦ τοι μὲν σὺ μέν᾽ αὐτοῦ τῷδ᾽ ἐνὶ χώρῳ

ἔσθων καὶ πίνων κοίλῃ παρὰ νηὶ μελαίνῃ:

αὐτὰρ ἐγὼν εἶμι , κρατερὴ δέ μοι ἔπλετ᾽ ἀνάγκη.’

“ὣς εἰπὼν παρὰ νηὸς ἀνήιον ἠδὲ θαλάσσης.

ἀλλ᾽ ὅτε δὴ ἄρ᾽ ἔμελλον ἰὼν ἱερὰς ἀνὰ βήσσας

Κίρκης ἵξεσθαι πολυφαρμάκου ἐς μέγα δῶμα,

ἔνθα μοι Ἑρμείας χρυσόρραπις ἀντεβόλησεν

ἐρχομένῳ πρὸς δῶμα , νεηνίῃ ἀνδρὶ ἐοικώς,

πρῶτον ὑπηνήτῃ , τοῦ περ χαριεστάτη ἥβη:

ἔν τ᾽ ἄρα μοι φῦ χειρί , ἔπος τ᾽ ἔφατ᾽ ἔκ τ᾽ ὀνόμαζε:

“‘πῇ δὴ αὖτ᾽ , ὦ δύστηνε , δι᾽ ἄκριας ἔρχεαι οἶος,

χώρου ἄιδρις ἐών ; ἕταροι δέ τοι οἵδ᾽ ἐνὶ Κίρκης

ἔρχαται ὥς τε σύες πυκινοὺς κευθμῶνας ἔχοντες.

ἦ τοὺς λυσόμενος δεῦρ᾽ ἔρχεαι ; οὐδέ σέ φημι

αὐτὸν νοστήσειν , μενέεις δὲ σύ γ᾽ , ἔνθα περ ἄλλοι.

ἀλλ᾽ ἄγε δή σε κακῶν ἐκλύσομαι ἠδὲ σαώσω.

τῆ , τόδε φάρμακον ἐσθλὸν ἔχων ἐς δώματα Κίρκης

ἔρχευ , ὅ κέν τοι κρατὸς ἀλάλκῃσιν κακὸν ἦμαρ.

πάντα δέ τοι ἐρέω ὀλοφώια δήνεα Κίρκης.

τεύξει τοι κυκεῶ , βαλέει δ᾽ ἐν φάρμακα σίτῳ.

ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ὣς θέλξαι σε δυνήσεται : οὐ γὰρ ἐάσει

φάρμακον ἐσθλόν , ὅ τοι δώσω , ἐρέω δὲ ἕκαστα.

ὁππότε κεν Κίρκη σ᾽ ἐλάσῃ περιμήκεϊ ῥάβδῳ,

δὴ τότε σὺ ξίφος ὀξὺ ἐρυσσάμενος παρὰ μηροῦ

Κίρκῃ ἐπαῖξαι , ὥς τε κτάμεναι μενεαίνων.

ἡ δέ σ᾽ ὑποδείσασα κελήσεται εὐνηθῆναι:

ἔνθα σὺ μηκέτ᾽ ἔπειτ᾽ ἀπανήνασθαι θεοῦ εὐνήν,

ὄφρα κέ τοι λύσῃ θ᾽ ἑτάρους αὐτόν τε κομίσσῃ:

ἀλλὰ κέλεσθαί μιν μακάρων μέγαν ὅρκον ὀμόσσαι,

μή τί τοι αὐτῷ πῆμα κακὸν βουλευσέμεν ἄλλο,