Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
482
καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδων:
483
“‘ὢ
Κίρκη , τέλεσόν
μοι
ὑπόσχεσιν
ἥν
περ
ὑπέστης,
484
οἴκαδε πεμψέμεναι : θυμὸς δέ μοι ἔσσυται ἤδη,
485
ἠδ᾽ ἄλλων ἑτάρων , οἵ μευ φθινύθουσι φίλον κῆρ
486
ἀμφ᾽ ἔμ᾽ ὀδυρόμενοι , ὅτε που σύ γε νόσφι γένηαι.’
487
“ὣς
ἐφάμην , ἡ
δ᾽
αὐτίκ᾽
ἀμείβετο
δῖα
θεάων:
488
‘διογενὲς
Λαερτιάδη , πολυμήχαν᾽
Ὀδυσσεῦ,
489
μηκέτι νῦν ἀέκοντες ἐμῷ ἐνὶ μίμνετε οἴκῳ.
490
ἀλλ᾽ ἄλλην χρὴ πρῶτον ὁδὸν τελέσαι καὶ ἱκέσθαι
491
εἰς Ἀίδαο δόμους καὶ ἐπαινῆς Περσεφονείης,
492
ψυχῇ χρησομένους Θηβαίου Τειρεσίαο,
493
μάντηος ἀλαοῦ , τοῦ τε φρένες ἔμπεδοί εἰσι:
494
τῷ καὶ τεθνηῶτι νόον πόρε Περσεφόνεια,
495
οἴῳ πεπνῦσθαι , τοὶ δὲ σκιαὶ ἀίσσουσιν.’
496
“ὣς
ἔφατ᾽ , αὐτὰρ
ἐμοί
γε
κατεκλάσθη
φίλον
ἦτορ:
497
κλαῖον δ᾽ ἐν λεχέεσσι καθήμενος , οὐδέ νύ μοι κῆρ
498
ἤθελ᾽ ἔτι ζώειν καὶ ὁρᾶν φάος ἠελίοιο.
499
αὐτὰρ ἐπεὶ κλαίων τε κυλινδόμενος τ᾽ ἐκορέσθην,
500
καὶ τότε δή μιν ἔπεσσιν ἀμειβόμενος προσέειπον:
501
“‘ὢ
Κίρκη , τίς
γὰρ
ταύτην
ὁδὸν
ἡγεμονεύσει;
502
εἰς Ἄϊδος δ᾽ οὔ πώ τις ἀφίκετο νηὶ μελαίνῃ.’
503
“ὣς
ἐφάμην , ἡ
δ᾽
αὐτίκ᾽
ἀμείβετο
δῖα
θεάων:
504
‘διογενὲς
Λαερτιάδη , πολυμήχαν᾽
Ὀδυσσεῦ,
505
μή τί τοι ἡγεμόνος γε ποθὴ παρὰ νηὶ μελέσθω,
506
ἱστὸν δὲ στήσας , ἀνά θ᾽ ἱστία λευκὰ πετάσσας
507
ἧσθαι : τὴν δέ κέ τοι πνοιὴ Βορέαο φέρῃσιν.
508
ἀλλ᾽ ὁπότ᾽ ἂν δὴ νηὶ δι᾽ Ὠκεανοῖο περήσῃς,
509
ἔνθ᾽ ἀκτή τε λάχεια καὶ ἄλσεα Περσεφονείης,
510
μακραί τ᾽ αἴγειροι καὶ ἰτέαι ὠλεσίκαρποι,
511
νῆα μὲν αὐτοῦ κέλσαι ἐπ᾽ Ὠκεανῷ βαθυδίνῃ,