Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
601
“τὸν
δὲ
μετ᾽
εἰσενόησα
βίην
Ἡρακληείην,
602
εἴδωλον : αὐτὸς δὲ μετ᾽ ἀθανάτοισι θεοῖσι
603
τέρπεται ἐν θαλίῃς καὶ ἔχει καλλίσφυρον Ἥβην,
604
παῖδα Διὸς μεγάλοιο καὶ Ἥρης χρυσοπεδίλου.
605
ἀμφὶ δέ μιν κλαγγὴ νεκύων ἦν οἰωνῶν ὥς,
606
πάντοσ᾽ ἀτυζομένων : ὁ δ᾽ ἐρεμνῇ νυκτὶ ἐοικώς,
607
γυμνὸν τόξον ἔχων καὶ ἐπὶ νευρῆφιν ὀιστόν,
608
δεινὸν παπταίνων , αἰεὶ βαλέοντι ἐοικώς.
609
σμερδαλέος δέ οἱ ἀμφὶ περὶ στήθεσσιν ἀορτὴρ
610
χρύσεος ἦν τελαμών , ἵνα θέσκελα ἔργα τέτυκτο,
611
ἄρκτοι τ᾽ ἀγρότεροί τε σύες χαροποί τε λέοντες,
612
ὑσμῖναί τε μάχαι τε φόνοι τ᾽ ἀνδροκτασίαι τε.
613
μὴ τεχνησάμενος μηδ᾽ ἄλλο τι τεχνήσαιτο,
614
ὃς κεῖνον τελαμῶνα ἑῇ ἐγκάτθετο τέχνῃ.
615
ἔγνω δ᾽ αὖτ᾽ ἔμ᾽ ἐκεῖνος , ἐπεὶ ἴδεν ὀφθαλμοῖσιν,
616
καί μ᾽ ὀλοφυρόμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα:
617
“‘διογενὲς
Λαερτιάδη , πολυμήχαν᾽
Ὀδυσσεῦ,
618
ἆ δείλ᾽ , ἦ τινὰ καὶ σὺ κακὸν μόρον ἡγηλάζεις,
619
ὅν περ ἐγὼν ὀχέεσκον ὑπ᾽ αὐγὰς ἠελίοιο.
620
Ζηνὸς μὲν πάϊς ἦα Κρονίονος , αὐτὰρ ὀιζὺν
621
εἶχον ἀπειρεσίην : μάλα γὰρ πολὺ χείρονι φωτὶ
622
δεδμήμην , ὁ δέ μοι χαλεποὺς ἐπετέλλετ᾽ ἀέθλους.
623
καί ποτέ μ᾽ ἐνθάδ᾽ ἔπεμψε κύν᾽ ἄξοντ᾽ : οὐ γὰρ ἔτ᾽ ἄλλον
624
φράζετο τοῦδέ γέ μοι κρατερώτερον εἶναι ἄεθλον:
625
τὸν μὲν ἐγὼν ἀνένεικα καὶ ἤγαγον ἐξ Ἀίδαο:
626
Ἑρμείας δέ μ᾽ ἔπεμψεν ἰδὲ γλαυκῶπις Ἀθήνη.’
627
“ὣς
εἰπὼν
ὁ
μὲν
αὖτις
ἔβη
δόμον
Ἄϊδος
εἴσω,
628
αὐτὰρ ἐγὼν αὐτοῦ μένον ἔμπεδον , εἴ τις ἔτ᾽ ἔλθοι
629
ἀνδρῶν ἡρώων , οἳ δὴ τὸ πρόσθεν ὄλοντο.
630
καί νύ κ᾽ ἔτι προτέρους ἴδον ἀνέρας , οὓς ἔθελόν περ,