Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
91
χρύσεον σκῆπτρον ἔχων , ἐμὲ δ᾽ ἔγνω καὶ προσέειπεν:
92
‘διογενὲς
Λαερτιάδη , πολυμήχαν᾽
Ὀδυσσεῦ,
93
τίπτ᾽ αὖτ᾽ , ὦ δύστηνε , λιπὼν φάος ἠελίοιο
94
ἤλυθες , ὄφρα ἴδῃ νέκυας καὶ ἀτερπέα χῶρον;
95
ἀλλ᾽ ἀποχάζεο βόθρου , ἄπισχε δὲ φάσγανον ὀξύ,
96
αἵματος ὄφρα πίω καί τοι νημερτέα εἴπω.’
97
“ὣς
φάτ᾽ , ἐγὼ
δ᾽
ἀναχασσάμενος
ξίφος
ἀργυρόηλον
98
κουλεῷ ἐγκατέπηξ᾽ . ὁ δ᾽ ἐπεὶ πίεν αἷμα κελαινόν,
99
καὶ τότε δή μ᾽ ἐπέεσσι προσηύδα μάντις ἀμύμων:
100
“‘νόστον
δίζηαι
μελιηδέα , φαίδιμ᾽
Ὀδυσσεῦ:
101
τὸν δέ τοι ἀργαλέον θήσει θεός : οὐ γὰρ ὀίω
102
λήσειν ἐννοσίγαιον , ὅ τοι κότον ἔνθετο θυμῷ
103
χωόμενος ὅτι οἱ υἱὸν φίλον ἐξαλάωσας.
104
ἀλλ᾽ ἔτι μέν κε καὶ ὣς κακά περ πάσχοντες ἵκοισθε,
105
αἴ κ᾽ ἐθέλῃς σὸν θυμὸν ἐρυκακέειν καὶ ἑταίρων,
106
ὁππότε κε πρῶτον πελάσῃς ἐυεργέα νῆα
107
Θρινακίῃ νήσῳ , προφυγὼν ἰοειδέα πόντον,
108
βοσκομένας δ᾽ εὕρητε βόας καὶ ἴφια μῆλα
109
Ἠελίου , ὃς πάντ᾽ ἐφορᾷ καὶ πάντ᾽ ἐπακούει.
110
τὰς εἰ μέν κ᾽ ἀσινέας ἐάᾳς νόστου τε μέδηαι,
111
καί κεν ἔτ᾽ εἰς Ἰθάκην κακά περ πάσχοντες ἵκοισθε:
112
εἰ δέ κε σίνηαι , τότε τοι τεκμαίρομ᾽ ὄλεθρον,
113
νηί τε καὶ ἑτάροις . αὐτὸς δ᾽ εἴ πέρ κεν ἀλύξῃς,
114
ὀψὲ κακῶς νεῖαι , ὀλέσας ἄπο πάντας ἑταίρους,
115
νηὸς ἐπ᾽ ἀλλοτρίης : δήεις δ᾽ ἐν πήματα οἴκῳ,
116
ἄνδρας ὑπερφιάλους , οἵ τοι βίοτον κατέδουσι
117
μνώμενοι ἀντιθέην ἄλοχον καὶ ἕδνα διδόντες.
118
ἀλλ᾽ ἦ τοι κείνων γε βίας ἀποτίσεαι ἐλθών:
119
αὐτὰρ ἐπὴν μνηστῆρας ἐνὶ μεγάροισι τεοῖσι
120
κτείνῃς ἠὲ δόλῳ ἢ ἀμφαδὸν ὀξέι χαλκῷ,