Reading Center

“αὐτὰρ ἐπεὶ ποταμοῖο λίπεν ῥόον Ὠκεανοῖο

νηῦς , ἀπὸ δ᾽ ἵκετο κῦμα θαλάσσης εὐρυπόροιο

νῆσόν τ᾽ Αἰαίην , ὅθι τ᾽ Ἠοῦς ἠριγενείης

οἰκία καὶ χοροί εἰσι καὶ ἀντολαὶ Ἠελίοιο,

νῆα μὲν ἔνθ᾽ ἐλθόντες ἐκέλσαμεν ἐν ψαμάθοισιν,

ἐκ δὲ καὶ αὐτοὶ βῆμεν ἐπὶ ῥηγμῖνι θαλάσσης:

ἔνθα δ᾽ ἀποβρίξαντες ἐμείναμεν Ἠῶ δῖαν.

“ἦμος δ᾽ ἠριγένεια φάνη ῥοδοδάκτυλος Ἠώς,

δὴ τότ᾽ ἐγὼν ἑτάρους προΐειν ἐς δώματα Κίρκης

οἰσέμεναι νεκρόν , Ἐλπήνορα τεθνηῶτα.

φιτροὺς δ᾽ αἶψα ταμόντες , ὅθ᾽ ἀκροτάτη πρόεχ᾽ ἀκτή,

θάπτομεν ἀχνύμενοι θαλερὸν κατὰ δάκρυ χέοντες.

αὐτὰρ ἐπεὶ νεκρός τ᾽ ἐκάη καὶ τεύχεα νεκροῦ,

τύμβον χεύαντες καὶ ἐπὶ στήλην ἐρύσαντες

πήξαμεν ἀκροτάτῳ τύμβῳ ἐυῆρες ἐρετμόν.

“ἡμεῖς μὲν τὰ ἕκαστα διείπομεν : οὐδ᾽ ἄρα Κίρκην

ἐξ Ἀίδεω ἐλθόντες ἐλήθομεν , ἀλλὰ μάλ᾽ ὦκα

ἦλθ᾽ ἐντυναμένη : ἅμα δ᾽ ἀμφίπολοι φέρον αὐτῇ

σῖτον καὶ κρέα πολλὰ καὶ αἴθοπα οἶνον ἐρυθρόν.

ἡ δ᾽ ἐν μέσσῳ στᾶσα μετηύδα δῖα θεάων:

“‘σχέτλιοι , οἳ ζώοντες ὑπήλθετε δῶμ᾽ Ἀίδαο,

δισθανέες , ὅτε τ᾽ ἄλλοι ἅπαξ θνῄσκουσ᾽ ἄνθρωποι.

ἀλλ᾽ ἄγετ᾽ ἐσθίετε βρώμην καὶ πίνετε οἶνον

αὖθι πανημέριοι : ἅμα δ᾽ ἠοῖ φαινομένηφι

πλεύσεσθ᾽ : αὐτὰρ ἐγὼ δείξω ὁδὸν ἠδὲ ἕκαστα

σημανέω , ἵνα μή τι κακορραφίῃ ἀλεγεινῇ

ἢ ἁλὸς ἢ ἐπὶ γῆς ἀλγήσετε πῆμα παθόντες.’

“ὣς ἔφαθ᾽ , ἡμῖν δ᾽ αὖτ᾽ ἐπεπείθετο θυμὸς ἀγήνωρ.

ὣς τότε μὲν πρόπαν ἦμαρ ἐς ἠέλιον καταδύντα

ἥμεθα δαινύμενοι κρέα τ᾽ ἄσπετα καὶ μέθυ ἡδύ: