Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
121
ἢν γὰρ δηθύνῃσθα κορυσσόμενος παρὰ πέτρῃ,
122
δείδω , μή σ᾽ ἐξαῦτις ἐφορμηθεῖσα κίχῃσι
123
τόσσῃσιν κεφαλῇσι , τόσους δ᾽ ἐκ φῶτας ἕληται.
124
ἀλλὰ μάλα σφοδρῶς ἐλάαν , βωστρεῖν δὲ Κράταιιν,
125
μητέρα τῆς Σκύλλης , ἥ μιν τέκε πῆμα βροτοῖσιν:
126
ἥ μιν ἔπειτ᾽ ἀποπαύσει ἐς ὕστερον ὁρμηθῆναι.
127
“Θρινακίην
δ᾽
ἐς
νῆσον
ἀφίξεαι : ἔνθα
δὲ
πολλαὶ
128
βόσκοντ᾽ Ἠελίοιο βόες καὶ ἴφια μῆλα,
129
ἑπτὰ βοῶν ἀγέλαι , τόσα δ᾽ οἰῶν πώεα καλά,
130
πεντήκοντα δ᾽ ἕκαστα . γόνος δ᾽ οὐ γίγνεται αὐτῶν,
131
οὐδέ ποτε φθινύθουσι . θεαὶ δ᾽ ἐπιποιμένες εἰσίν,
132
νύμφαι ἐυπλόκαμοι , Φαέθουσά τε Λαμπετίη τε,
133
ἃς τέκεν Ἠελίῳ Ὑπερίονι δῖα Νέαιρα.
134
τὰς μὲν ἄρα θρέψασα τεκοῦσά τε πότνια μήτηρ
135
Θρινακίην ἐς νῆσον ἀπῴκισε τηλόθι ναίειν,
136
μῆλα φυλασσέμεναι πατρώια καὶ ἕλικας βοῦς.
137
τὰς εἰ μέν κ᾽ ἀσινέας ἐάᾳς νόστου τε μέδηαι,
138
ἦ τ᾽ ἂν ἔτ᾽ εἰς Ἰθάκην κακά περ πάσχοντες ἵκοισθε:
139
εἰ δέ κε σίνηαι , τότε τοι τεκμαίρομ᾽ ὄλεθρον,
140
νηί τε καὶ ἑτάροις : αὐτὸς δ᾽ εἴ πέρ κεν ἀλύξῃς,
141
ὀψὲ κακῶς νεῖαι , ὀλέσας ἄπο πάντας ἑταίρους.’
142
“ὣς
ἔφατ᾽ , αὐτίκα
δὲ
χρυσόθρονος
ἤλυθεν
Ἠώς.
143
ἡ μὲν ἔπειτ᾽ ἀνὰ νῆσον ἀπέστιχε δῖα θεάων:
144
αὐτὰρ ἐγὼν ἐπὶ νῆα κιὼν ὤτρυνον ἑταίρους
145
αὐτούς τ᾽ ἀμβαίνειν ἀνά τε πρυμνήσια λῦσαι:
146
οἱ δ᾽ αἶψ᾽ εἴσβαινον καὶ ἐπὶ κληῖσι καθῖζον.
147
ἑξῆς δ᾽ ἑζόμενοι πολιὴν ἅλα τύπτον ἐρετμοῖς.
148
ἡμῖν δ᾽ αὖ κατόπισθε νεὸς κυανοπρῴροιο
149
ἴκμενον οὖρον ἵει πλησίστιον , ἐσθλὸν ἑταῖρον,
150
Κίρκη ἐυπλόκαμος , δεινὴ θεὸς αὐδήεσσα.