Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
211
ἀλλὰ καὶ ἔνθεν ἐμῇ ἀρετῇ , βουλῇ τε νόῳ τε,
212
ἐκφύγομεν , καί που τῶνδε μνήσεσθαι ὀίω.
213
νῦν δ᾽ ἄγεθ᾽ , ὡς ἂν ἐγὼ εἴπω , πειθώμεθα πάντες.
214
ὑμεῖς μὲν κώπῃσιν ἁλὸς ῥηγμῖνα βαθεῖαν
215
τύπτετε κληίδεσσιν ἐφήμενοι , αἴ κέ ποθι Ζεὺς
216
δώῃ τόνδε γ᾽ ὄλεθρον ὑπεκφυγέειν καὶ ἀλύξαι:
217
σοὶ δέ , κυβερνῆθ᾽ , ὧδ᾽ ἐπιτέλλομαι : ἀλλ᾽ ἐνὶ θυμῷ
218
βάλλευ , ἐπεὶ νηὸς γλαφυρῆς οἰήια νωμᾷς.
219
τούτου μὲν καπνοῦ καὶ κύματος ἐκτὸς ἔεργε
220
νῆα , σὺ δὲ σκοπέλου ἐπιμαίεο , μή σε λάθῃσι
221
κεῖσ᾽ ἐξορμήσασα καὶ ἐς κακὸν ἄμμε βάλῃσθα.’
222
“ὣς
ἐφάμην , οἱ
δ᾽
ὦκα
ἐμοῖς
ἐπέεσσι
πίθοντο.
223
Σκύλλην δ᾽ οὐκέτ᾽ ἐμυθεόμην , ἄπρηκτον ἀνίην,
224
μή πώς μοι δείσαντες ἀπολλήξειαν ἑταῖροι
225
εἰρεσίης , ἐντὸς δὲ πυκάζοιεν σφέας αὐτούς.
226
καὶ τότε δὴ Κίρκης μὲν ἐφημοσύνης ἀλεγεινῆς
227
λανθανόμην , ἐπεὶ οὔ τί μ᾽ ἀνώγει θωρήσσεσθαι:
228
αὐτὰρ ἐγὼ καταδὺς κλυτὰ τεύχεα καὶ δύο δοῦρε
229
μάκρ᾽ ἐν χερσὶν ἑλὼν εἰς ἴκρια νηὸς ἔβαινον
230
πρῴρης : ἔνθεν γάρ μιν ἐδέγμην πρῶτα φανεῖσθαι
231
Σκύλλην πετραίην , ἥ μοι φέρε πῆμ᾽ ἑτάροισιν.
232
οὐδέ πῃ ἀθρῆσαι δυνάμην , ἔκαμον δέ μοι ὄσσε
233
πάντῃ παπταίνοντι πρὸς ἠεροειδέα πέτρην.
234
“ἡμεῖς
μὲν
στεινωπὸν
ἀνεπλέομεν
γοόωντες:
235
ἔνθεν μὲν Σκύλλη , ἑτέρωθι δὲ δῖα Χάρυβδις
236
δεινὸν ἀνερροίβδησε θαλάσσης ἁλμυρὸν ὕδωρ.
237
ἦ τοι ὅτ᾽ ἐξεμέσειε , λέβης ὣς ἐν πυρὶ πολλῷ
238
πᾶσ᾽ ἀναμορμύρεσκε κυκωμένη , ὑψόσε δ᾽ ἄχνη
239
ἄκροισι σκοπέλοισιν ἐπ᾽ ἀμφοτέροισιν ἔπιπτεν:
240
ἀλλ᾽ ὅτ᾽ ἀναβρόξειε θαλάσσης ἁλμυρὸν ὕδωρ,