Reading Center

ἡμέτερον προτὶ ἄστυ : Ποσειδάωνι δὲ ταύρους

δώδεκα κεκριμένους ἱερεύσομεν , αἴ κ᾽ ἐλεήσῃ,

μηδ᾽ ἡμῖν περίμηκες ὄρος πόλει ἀμφικαλύψῃ.”

ὣς ἔφαθ᾽ , οἱ δ᾽ ἔδεισαν , ἑτοιμάσσαντο δὲ ταύρους.

ὣς οἱ μέν ῥ᾽ εὔχοντο Ποσειδάωνι ἄνακτι

δήμου Φαιήκων ἡγήτορες ἠδὲ μέδοντες,

ἑσταότες περὶ βωμόν . ὁ δ᾽ ἔγρετο δῖος Ὀδυσσεὺς

εὕδων ἐν γαίῃ πατρωΐῃ , οὐδέ μιν ἔγνω,

ἤδη δὴν ἀπεών : περὶ γὰρ θεὸς ἠέρα χεῦε

Παλλὰς Ἀθηναίη , κούρη Διός , ὄφρα μιν αὐτὸν

ἄγνωστον τεύξειεν ἕκαστά τε μυθήσαιτο,

μή μιν πρὶν ἄλοχος γνοίη ἀστοί τε φίλοι τε,

πρὶν πᾶσαν μνηστῆρας ὑπερβασίην ἀποτῖσαι.

τοὔνεκ᾽ ἄρ᾽ ἀλλοειδέα φαινέσκετο πάντα ἄνακτι,

ἀτραπιτοί τε διηνεκέες λιμένες τε πάνορμοι

πέτραι τ᾽ ἠλίβατοι καὶ δένδρεα τηλεθόωντα.

στῆ δ᾽ ἄρ᾽ ἀναΐξας καί ῥ᾽ εἴσιδε πατρίδα γαῖαν:

ᾤμωξέν τ᾽ ἄρ ἔπειτα καὶ ὣ πεπλήγετο μηρὼ

χερσὶ καταπρηνέσσ᾽ , ὀλοφυρόμενος δ᾽ ἔπος ηὔδα:

“ὤ μοι ἐγώ , τέων αὖτε βροτῶν ἐς γαῖαν ἱκάνω;

ἦ ῥ᾽ οἵ γ᾽ ὑβρισταί τε καὶ ἄγριοι οὐδὲ δίκαιοι,

ἦε φιλόξεινοι , καί σφιν νόος ἐστὶ θεουδής;

πῇ δὴ χρήματα πολλὰ φέρω τάδε ; πῇ τε καὶ αὐτὸς

πλάζομαι ; αἴθ᾽ ὄφελον μεῖναι παρὰ Φαιήκεσσιν

αὐτοῦ : ἐγὼ δέ κεν ἄλλον ὑπερμενέων βασιλήων

ἐξικόμην , ὅς κέν μ᾽ ἐφίλει καὶ ἔπεμπε νέεσθαι.

νῦν δ᾽ οὔτ᾽ ἄρ πῃ θέσθαι ἐπίσταμαι , οὐδὲ μὲν αὐτοῦ

καλλείψω , μή πώς μοι ἕλωρ ἄλλοισι γένηται.

ὢ πόποι , οὐκ ἄρα πάντα νοήμονες οὐδὲ δίκαιοι

ἦσαν Φαιήκων ἡγήτορες ἠδὲ μέδοντες,