Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
241
ἠδ᾽ ὅσσοι μετόπισθε ποτὶ ζόφον ἠερόεντα.
242
ἦ τοι μὲν τρηχεῖα καὶ οὐχ ἱππήλατός ἐστιν,
243
οὐδὲ λίην λυπρή , ἀτὰρ οὐδ᾽ εὐρεῖα τέτυκται.
244
ἐν μὲν γάρ οἱ σῖτος ἀθέσφατος , ἐν δέ τε οἶνος
245
γίγνεται : αἰεὶ δ᾽ ὄμβρος ἔχει τεθαλυῖά τ᾽ ἐέρση:
246
αἰγίβοτος δ᾽ ἀγαθὴ καὶ βούβοτος : ἔστι μὲν ὕλη
247
παντοίη , ἐν δ᾽ ἀρδμοὶ ἐπηετανοὶ παρέασι.
248
τῷ τοι , ξεῖν᾽ , Ἰθάκης γε καὶ ἐς Τροίην ὄνομ᾽ ἵκει,
249
τήν περ τηλοῦ φασὶν Ἀχαιΐδος ἔμμεναι αἴης.”
250
“ὣς
φάτο , γήθησεν
δὲ
πολύτλας
δῖος
Ὀδυσσεύς,
251
χαίρων ᾗ γαίῃ πατρωΐῃ , ὥς οἱ ἔειπε
252
Παλλὰς Ἀθηναίη , κούρη Διὸς , αἰγιόχοιο:
253
καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα:
254
οὐδ᾽ ὅ γ᾽ ἀληθέα εἶπε , πάλιν δ᾽ ὅ γε λάζετο μῦθον,
255
αἰεὶ ἐνὶ στήθεσσι νόον πολυκερδέα νωμῶν:
256
“πυνθανόμην
Ἰθάκης
γε
καὶ
ἐν
Κρήτῃ
εὐρείῃ,
257
τηλοῦ ὑπὲρ πόντου : νῦν δ᾽ εἰλήλουθα καὶ αὐτὸς
258
χρήμασι σὺν τοίσδεσσι : λιπὼν δ᾽ ἔτι παισὶ τοσαῦτα
259
φεύγω , ἐπεὶ φίλον υἷα κατέκτανον Ἰδομενῆος,
260
Ὀρσίλοχον πόδας ὠκύν , ὃς ἐν Κρήτῃ εὐρείῃ
261
ἀνέρας ἀλφηστὰς νίκα ταχέεσσι πόδεσσιν,
262
οὕνεκά με στερέσαι τῆς ληΐδος ἤθελε πάσης
263
Τρωϊάδος , τῆς εἵνεκ᾽ ἐγὼ πάθον ἄλγεα θυμῷ,
264
ἀνδρῶν τε πτολέμους ἀλεγεινά τε κύματα πείρων,
265
οὕνεκ᾽ ἄρ᾽ οὐχ ᾧ πατρὶ χαριζόμενος θεράπευον
266
δήμῳ ἔνι Τρώων , ἀλλ᾽ ἄλλων ἦρχον ἑταίρων.
267
τὸν μὲν ἐγὼ κατιόντα βάλον χαλκήρεϊ δουρὶ
268
ἀγρόθεν , ἐγγὺς ὁδοῖο λοχησάμενος σὺν ἑταίρῳ:
269
νὺξ δὲ μάλα δνοφερὴ κάτεχ᾽ οὐρανόν , οὐδέ τις ἡμέας
270
ἀνθρώπων ἐνόησε , λάθον δέ ἑ θυμὸν ἀπούρας.