Reading Center

ἐν πάντεσσι πόνοισι παρίσταμαι ἠδὲ φυλάσσω,

καὶ δέ σε Φαιήκεσσι φίλον πάντεσσιν ἔθηκα,

νῦν αὖ δεῦρ᾽ ἱκόμην , ἵνα τοι σὺν μῆτιν ὑφήνω

χρήματά τε κρύψω , ὅσα τοι Φαίηκες ἀγαυοὶ

ὤπασαν οἴκαδ᾽ ἰόντι ἐμῇ βουλῇ τε νόῳ τε,

εἴπω θ᾽ ὅσσα τοι αἶσα δόμοις ἔνι ποιητοῖσι

κήδε᾽ ἀνασχέσθαι : σὺ δὲ τετλάμεναι καὶ ἀνάγκῃ,

μηδέ τῳ ἐκφάσθαι μήτ᾽ ἀνδρῶν μήτε γυναικῶν,

πάντων , οὕνεκ᾽ ἄρ᾽ ἦλθες ἀλώμενος , ἀλλὰ σιωπῇ

πάσχειν ἄλγεα πολλά , βίας ὑποδέγμενος ἀνδρῶν.”

τὴν δ᾽ ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς:

“ἀργαλέον σε , θεά , γνῶναι βροτῷ ἀντιάσαντι,

καὶ μάλ᾽ ἐπισταμένῳ : σὲ γὰρ αὐτὴν παντὶ ἐΐσκεις.

τοῦτο δ᾽ ἐγὼν εὖ οἶδ᾽ , ὅτι μοι πάρος ἠπίη ἦσθα,

ἧος ἐνὶ Τροίῃ πολεμίζομεν υἷες Ἀχαιῶν.

αὐτὰρ ἐπεὶ Πριάμοιο πόλιν διεπέρσαμεν αἰπήν,

βῆμεν δ᾽ ἐν νήεσσι , θεὸς δ᾽ ἐκέδασσεν Ἀχαιούς,

οὔ σέ γ᾽ ἔπειτα ἴδον , κούρη Διός , οὐδ᾽ ἐνόησα

νηὸς ἐμῆς ἐπιβᾶσαν , ὅπως τί μοι ἄλγος ἀλάλκοις.

ἀλλ᾽ αἰεὶ φρεσὶν ᾗσιν ἔχων δεδαϊγμένον ἦτορ

ἠλώμην , ἧός με θεοὶ κακότητος ἔλυσαν:

πρίν γ᾽ ὅτε Φαιήκων ἀνδρῶν ἐν πίονι δήμῳ

θάρσυνάς τε ἔπεσσι καὶ ἐς πόλιν ἤγαγες αὐτή.

νῦν δέ σε πρὸς πατρὸς γουνάζομαι —οὐ γὰρ ὀΐω

ἥκειν εἰς Ἰθάκην εὐδείελον , ἀλλά τιν᾽ ἄλλην

γαῖαν ἀναστρέφομαι : σὲ δὲ κερτομέουσαν ὀΐω

ταῦτ᾽ ἀγορευέμεναι , ἵν᾽ ἐμὰς φρένας ἠπεροπεύσῃσ—

εἰπέ μοι εἰ ἐτεόν γε φίλην ἐς πατρίδ᾽ ἱκάνω.”

τὸν δ᾽ ἠμείβετ᾽ ἔπειτα θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη:

“αἰεί τοι τοιοῦτον ἐνὶ στήθεσσι νόημα: