Reading Center

τῷ σε καὶ οὐ δύναμαι προλιπεῖν δύστηνον ἐόντα,

οὕνεκ᾽ ἐπητής ἐσσι καὶ ἀγχίνοος καὶ ἐχέφρων.

ἀσπασίως γάρ κ᾽ ἄλλος ἀνὴρ ἀλαλήμενος ἐλθὼν

ἵετ᾽ ἐνὶ μεγάροις ἰδέειν παῖδάς τ᾽ ἄλοχόν τε:

σοὶ δ᾽ οὔ πω φίλον ἐστὶ δαήμεναι οὐδὲ πυθέσθαι,

πρίν γ᾽ ἔτι σῆς ἀλόχου πειρήσεαι , ἥ τέ τοι αὔτως

ἧσται ἐνὶ μεγάροισιν , ὀϊζυραὶ δέ οἱ αἰεὶ

φθίνουσιν νύκτες τε καὶ ἤματα δάκρυ χεούσῃ.

αὐτὰρ ἐγὼ τὸ μὲν οὔ ποτ᾽ ἀπίστεον , ἀλλ᾽ ἐνὶ θυμῷ

ᾔδε᾽ , ὃ νοστήσεις ὀλέσας ἄπο πάντας ἑταίρους:

ἀλλά τοι οὐκ ἐθέλησα Ποσειδάωνι μάχεσθαι

πατροκασιγνήτῳ , ὅς τοι κότον ἔνθετο θυμῷ,

χωόμενος ὅτι οἱ υἱὸν φίλον ἐξαλάωσας.

ἀλλ᾽ ἄγε τοι δείξω Ἰθάκης ἕδος , ὄφρα πεποίθῃς.

Φόρκυνος μὲν ὅδ᾽ ἐστὶ λιμήν , ἁλίοιο γέροντος,

ἥδε δ᾽ ἐπὶ κρατὸς λιμένος τανύφυλλος ἐλαίη:

ἀγχόθι δ᾽ αὐτῆς ἄντρον ἐπήρατον ἠεροειδές,

ἱρὸν νυμφάων , αἳ νηϊάδες καλέονται:

τοῦτο δέ τοι σπέος ἐστὶ κατηρεφές , ἔνθα σὺ πολλὰς

ἔρδεσκες νύμφῃσι τεληέσσας ἑκατόμβας:

τοῦτο δὲ Νήριτόν ἐστιν ὄρος καταειμένον ὕλῃ.”

ὣς εἰποῦσα θεὰ σκέδασ᾽ ἠέρα , εἴσατο δὲ χθών:

γήθησέν τ᾽ ἄρ᾽ ἔπειτα πολύτλας δῖος Ὀδυσσεύς,

χαίρων ᾗ γαίῃ , κύσε δὲ ζείδωρον ἄρουραν.

αὐτίκα δὲ νύμφῃς ἠρήσατο , χεῖρας ἀνασχών:

“νύμφαι νηϊάδες , κοῦραι Διός , οὔ ποτ᾽ ἐγώ γε

ὄψεσθ᾽ ὔμμ᾽ ἐφάμην : νῦν δ᾽ εὐχωλῇς ἀγανῇσι

χαίρετ᾽ : ἀτὰρ καὶ δῶρα διδώσομεν , ὡς τὸ πάρος περ,

αἴ κεν ἐᾷ πρόφρων με Διὸς θυγάτηρ ἀγελείη

αὐτόν τε ζώειν καί μοι φίλον υἱὸν ἀέξῃ.”