Reading Center

ἀλλ᾽ ἐγὼ οὐκ αὔτως μυθήσομαι , ἀλλὰ σὺν ὅρκῳ,

ὡς νεῖται Ὀδυσεύς : εὐαγγέλιον δέ μοι ἔστω

αὐτίκ᾽ , ἐπεί κεν κεῖνος ἰὼν τὰ ἃ δώμαθ᾽ ἵκηται:

ἕσσαι με χλαῖνάν τε χιτῶνά τε , εἵματα καλά:

πρὶν δέ κε , καὶ μάλα περ κεχρημένος , οὔ τι δεχοίμην.

ἐχθρὸς γάρ μοι κεῖνος ὁμῶς Ἀΐδαο πύλῃσι

γίγνεται , ὃς πενίῃ εἴκων ἀπατήλια βάζει.

ἴστω νῦν Ζεὺς πρῶτα θεῶν , ξενίη τε τράπεζα,

ἱστίη τ᾽ Ὀδυσῆος ἀμύμονος , ἣν ἀφικάνω:

ἦ μέν τοι τάδε πάντα τελείεται ὡς ἀγορεύω.

τοῦδ᾽ αὐτοῦ λυκάβαντος ἐλεύσεται ἐνθάδ᾽ Ὀδυσσεύς.

τοῦ μὲν φθίνοντος μηνός , τοῦ δ᾽ ἱσταμένοιο,

οἴκαδε νοστήσει , καὶ τίσεται ὅς τις ἐκείνου

ἐνθάδ᾽ ἀτιμάζει ἄλοχον καὶ φαίδιμον υἱόν.”

τὸν δ᾽ ἀπαμειβόμενος προσέφης , Εὔμαιε συβῶτα:

“ὦ γέρον , οὔτ᾽ ἄρ᾽ ἐγὼν εὐαγγέλιον τόδε τίσω,

οὔτ᾽ Ὀδυσεὺς ἔτι οἶκον ἐλεύσεται : ἀλλὰ ἕκηλος

πῖνε , καὶ ἄλλα παρὲξ μεμνώμεθα , μηδέ με τούτων

μίμνησκ᾽ : ἦ γὰρ θυμὸς ἐνὶ στήθεσσιν ἐμοῖσιν

ἄχνυται , ὁππότε τις μνήσῃ κεδνοῖο ἄνακτος.

ἀλλ᾽ ἦ τοι ὅρκον μὲν ἐάσομεν , αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς

ἔλθοι ὅπως μιν ἐγώ γ᾽ ἐθέλω καὶ Πηνελόπεια

Λαέρτης θ᾽ ὁ γέρων καὶ Τηλέμαχος θεοειδής.

νῦν αὖ παιδὸς ἄλαστον ὀδύρομαι , ὃν τέκ᾽ Ὀδυσσεύς,

Τηλεμάχου : τὸν ἐπεὶ θρέψαν θεοὶ ἔρνεϊ ἶσον,

καί μιν ἔφην ἔσσεσθαι ἐν ἀνδράσιν οὔ τι χέρηα

πατρὸς ἑοῖο φίλοιο , δέμας καὶ εἶδος ἀγητόν,

τὸν δέ τις ἀθανάτων βλάψε φρένας ἔνδον ἐΐσας

ἠέ τις ἀνθρώπων : ὁ δ᾽ ἔβη μετὰ πατρὸς ἀκουὴν

ἐς Πύλον ἠγαθέην : τὸν δὲ μνηστῆρες ἀγαυοὶ