Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
301
ἀλλ᾽ ὅτε δὴ Κρήτην μὲν ἐλείπομεν , οὐδέ τις ἄλλη
302
φαίνετο γαιάων , ἀλλ᾽ οὐρανὸς ἠδὲ θάλασσα,
303
δὴ τότε κυανέην νεφέλην ἔστησε Κρονίων
304
νηὸς ὕπερ γλαφυρῆς , ἤχλυσε δὲ πόντος ὑπ᾽ αὐτῆς.
305
Ζεὺς δ᾽ ἄμυδις βρόντησε καὶ ἔμβαλε νηῒ κεραυνόν:
306
ἡ δ᾽ ἐλελίχθη πᾶσα Διὸς πληγεῖσα κεραυνῷ,
307
ἐν δὲ θεείου πλῆτο : πέσον δ᾽ ἐκ νηὸς ἅπαντες.
308
οἱ δὲ κορώνῃσιν ἴκελοι περὶ νῆα μέλαιναν
309
κύμασιν ἐμφορέοντο : θεὸς δ᾽ ἀποαίνυτο νόστον.
310
αὐτὰρ ἐμοὶ Ζεὺς αὐτός , ἔχοντί περ ἄλγεα θυμῷ,
311
ἱστὸν ἀμαιμάκετον νηὸς κυανοπρῴροιο
312
ἐν χείρεσσιν ἔθηκεν , ὅπως ἔτι πῆμα φύγοιμι.
313
τῷ ῥα περιπλεχθεὶς φερόμην ὀλοοῖς ἀνέμοισιν.
314
ἐννῆμαρ φερόμην , δεκάτῃ δέ με νυκτὶ μελαίνῃ
315
γαίῃ Θεσπρωτῶν πέλασεν μέγα κῦμα κυλίνδον.
316
ἔνθα με Θεσπρωτῶν βασιλεὺς ἐκομίσσατο Φείδων
317
ἥρως ἀπριάτην : τοῦ γὰρ φίλος υἱὸς ἐπελθὼν
318
αἴθρῳ καὶ καμάτῳ δεδμημένον ἦγεν ἐς οἶκον,
319
χειρὸς ἀναστήσας , ὄφρ᾽ ἵκετο δώματα πατρός:
320
ἀμφὶ δέ με χλαῖνάν τε χιτῶνά τε εἵματα ἕσσεν.
321
“ἔνθ᾽
Ὀδυσῆος
ἐγὼ
πυθόμην : κεῖνος
γὰρ
ἔφασκε
322
ξεινίσαι ἠδὲ φιλῆσαι ἰόντ᾽ ἐς πατρίδα γαῖαν,
323
καί μοι κτήματ᾽ ἔδειξεν ὅσα ξυναγείρατ᾽ Ὀδυσσεύς,
324
χαλκόν τε χρυσόν τε πολύκμητόν τε σίδηρον.
325
καί νύ ἐς δεκάτην γενεὴν ἕτερόν γ᾽ ἔτι βόσκοι:
326
τόσσα οἱ ἐν μεγάροις κειμήλια κεῖτο ἄνακτος.
327
τὸν δ᾽ ἐς Δωδώνην φάτο βήμεναι , ὄφρα θεοῖο
328
ἐκ δρυὸς ὑψικόμοιο Διὸς βουλὴν ἐπακούσαι,
329
ὅππως νοστήσει᾽ Ἰθάκης ἐς πίονα δῆμον
330
ἤδη δὴν ἀπεών , ἢ ἀμφαδὸν ἦε κρυφηδόν.