Reading Center

“ἦ μάλα τίς τοι θυμὸς ἐνὶ στήθεσσιν ἄπιστος,

οἷόν σ᾽ οὐδ᾽ ὀμόσας περ ἐπήγαγον οὐδέ σε πείθω.

ἀλλ᾽ ἄγε νῦν ῥήτρην ποιησόμεθ᾽ : αὐτὰρ ὄπισθε

μάρτυροι ἀμφοτέροισι θεοί , τοὶ Ὄλυμπον ἔχουσιν.

εἰ μέν κεν νοστήσῃ ἄναξ τεὸς ἐς τόδε δῶμα,

ἕσσας με χλαῖνάν τε χιτῶνά τε εἵματα πέμψαι

Δουλίχιόνδ᾽ ἰέναι , ὅθι μοι φίλον ἔπλετο θυμῷ:

εἰ δέ κε μὴ ἔλθῃσιν ἄναξ τεὸς ὡς ἀγορεύω,

δμῶας ἐπισσεύας βαλέειν μεγάλης κατὰ πέτρης,

ὄφρα καὶ ἄλλος πτωχὸς ἀλεύεται ἠπεροπεύειν.”

τὸν δ᾽ ἀπαμειβόμενος προσεφώνεε δῖος ὑφορβός:

“ξεῖν᾽ , οὕτω γάρ κέν μοι ἐϋκλείη τ᾽ ἀρετή τε

εἴη ἐπ᾽ ἀνθρώπους ἅμα τ᾽ αὐτίκα καὶ μετέπειτα,

ὅς σ᾽ ἐπεὶ ἐς κλισίην ἄγαγον καὶ ξείνια δῶκα,

αὖτις δὲ κτείναιμι φίλον τ᾽ ἀπὸ θυμὸν ἑλοίμην:

πρόφρων κεν δὴ ἔπειτα Δία Κρονίωνα λιτοίμην.

νῦν δ᾽ ὥρη δόρποιο : τάχιστά μοι ἔνδον ἑταῖροι

εἶεν , ἵν᾽ ἐν κλισίῃ λαρὸν τετυκοίμεθα δόρπον.”

ὣς οἱ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον,

ἀγχίμολον δὲ σύες τε καὶ ἀνέρες ἦλθον ὑφορβοί.

τὰς μὲν ἄρα ἔρξαν κατὰ ἤθεα κοιμηθῆναι,

κλαγγὴ δ᾽ ἄσπετος ὦρτο συῶν αὐλιζομενάων

αὐτὰρ ὁ οἷς ἑτάροισιν ἐκέκλετο δῖος ὑφορβός:

“ἄξεθ᾽ ὑῶν τὸν ἄριστον , ἵνα ξείνῳ ἱερεύσω

τηλεδαπῷ : πρὸς δ᾽ αὐτοὶ ὀνησόμεθ᾽ , οἵ περ ὀϊζὺν

δὴν ἔχομεν πάσχοντες ὑῶν ἕνεκ᾽ ἀργιοδόντων:

ἄλλοι δ᾽ ἡμέτερον κάματον νήποινον ἔδουσιν.”

ὣς ἄρα φωνήσας κέασε ξύλα νηλέϊ χαλκῷ,

οἱ δ᾽ ὗν εἰσῆγον μάλα πίονα πενταέτηρον.

τὸν μὲν ἔπειτ᾽ ἔστησαν ἐπ᾽ ἐσχάρῃ : οὐδὲ συβώτης