Reading Center

ἀφραδίῃς , ἐπεὶ οὐκ ἐφάμην ῥιγωσέμεν ἔμπης,

ἀλλ᾽ ἑπόμην σάκος οἶον ἔχων καὶ ζῶμα φαεινόν.

ἀλλ᾽ ὅτε δὴ τρίχα νυκτὸς ἔην , μετὰ δ᾽ ἄστρα βεβήκει,

καὶ τότ᾽ ἐγὼν Ὀδυσῆα προσηύδων ἐγγὺς ἐόντα

ἀγκῶνι νύξας : ὁ δ᾽ ἄρ᾽ ἐμμαπέως ὑπάκουσε:

“διογενὲς Λαερτιάδη , πολυμήχαν᾽ Ὀδυσσεῦ,

οὔ τοι ἔτι ζωοῖσι μετέσσομαι , ἀλλά με χεῖμα

δάμναται : οὐ γὰρ ἔχω χλαῖναν : παρά μ᾽ ἤπαφε δαίμων

οἰοχίτων᾽ ἔμεναι : νῦν δ᾽ οὐκέτι φυκτὰ πέλονται.”

“ὣς ἐφάμην , ὁ δ᾽ ἔπειτα νόον σχέθε τόνδ᾽ ἐνὶ θυμῷ,

οἷος κεῖνος ἔην βουλευέμεν ἠδὲ μάχεσθαι:

φθεγξάμενος δ᾽ ὀλίγῃ ὀπί με πρὸς μῦθον ἔειπε:

“σίγα νῦν , μή τίς σευ Ἀχαιῶν ἄλλος ἀκούσῃ.”

“ἦ καὶ ἐπ᾽ ἀγκῶνος κεφαλὴν σχέθεν εἶπέ τε μῦθον:

‘κλῦτε , φίλοι : θεῖός μοι ἐνύπνιον ἦλθεν ὄνειρος.

λίην γὰρ νηῶν ἑκὰς ἤλθομεν : ἀλλά τις εἴη

εἰπεῖν Ἀτρεΐδῃ Ἀγαμέμνονι , ποιμένι λαῶν,

εἰ πλέονας παρὰ ναῦφιν ἐποτρύνειε νέεσθαι.’

“ὣς ἔφατ᾽ , ὦρτο δ᾽ ἔπειτα Θόας , Ἀνδραίμονος υἱός,

καρπαλίμως , ἀπὸ δὲ χλαῖναν θέτο φοινικόεσσαν,

βῆ δὲ θέειν ἐπὶ νῆας : ἐγὼ δ᾽ ἐνὶ εἵματι κείνου

κείμην ἀσπασίως , φάε δὲ χρυσόθρονος Ἠώς.

ὣς νῦν ἡβώοιμι βίη τέ μοι ἔμπεδος εἴη:

δοίη κέν τις χλαῖναν ἐνὶ σταθμοῖσι συφορβῶν,

ἀμφότερον , φιλότητι καὶ αἰδοῖ φωτὸς ἑῆος:

νῦν δέ μ᾽ ἀτιμάζουσι κακὰ χροῒ εἵματ᾽ ἔχοντα.”

τὸν δ᾽ ἀπαμειβόμενος προσέφης , Εὔμαιε συβῶτα:

“ὦ γέρον , αἶνος μέν τοι ἀμύμων , ὃν κατέλεξας,

οὐδέ τί πω παρὰ μοῖραν ἔπος νηκερδὲς ἔειπες:

τῷ οὔτ᾽ ἐσθῆτος δευήσεαι οὔτε τευ ἄλλου,