Reading Center

εὖ γὰρ ἐγὼ τόδε οἶδα κατὰ φρένα καὶ κατὰ θυμόν:

οἷος κείνου θυμὸς ὑπέρβιος , οὔ σε μεθήσει,

ἀλλ᾽ αὐτὸς καλέων δεῦρ᾽ εἴσεται , οὐδέ ἕ φημι

ἂψ ἰέναι κενεόν : μάλα γὰρ κεχολώσεται ἔμπης.”

ὣς ἄρα φωνήσας ἔλασεν καλλίτριχας ἵππους

ἂψ Πυλίων εἰς ἄστυ , θοῶς δ᾽ ἄρα δώμαθ᾽ ἵκανε.

Τηλέμαχος δ᾽ ἑτάροισιν ἐποτρύνων ἐκέλευσεν:

“ἐγκοσμεῖτε τὰ τεύχε᾽ , ἑταῖροι , νηῒ μελαίνῃ,

αὐτοί τ᾽ ἀμβαίνωμεν , ἵνα πρήσσωμεν ὁδοῖο.”

“ὣς ἔφαθ᾽ , οἱ δ᾽ ἄρα τοῦ μάλα μὲν κλύον ἠδ᾽ ἐπίθοντο,

αἶψα δ᾽ ἄρ᾽ εἴσβαινον καὶ ἐπὶ κληῗσι καθῖζον.

ἦ τοι ὁ μὲν τὰ πονεῖτο καὶ εὔχετο , θῦε δ᾽ Ἀθήνῃ

νηῒ πάρα πρυμνῇ : σχεδόθεν δέ οἱ ἤλυθεν ἀνὴρ

τηλεδαπός , φεύγων ἐξ Ἄργεος ἄνδρα κατακτάς,

μάντις : ἀτὰρ γενεήν γε Μελάμποδος ἔκγονος ἦεν,

ὃς πρὶν μέν ποτ᾽ ἔναιε Πύλῳ ἔνι , μητέρι μήλων,

ἀφνειὸς Πυλίοισι μέγ᾽ ἔξοχα δώματα ναίων:

δὴ τότε γ᾽ ἄλλων δῆμον ἀφίκετο , πατρίδα φεύγων

Νηλέα τε μεγάθυμον , ἀγαυότατον ζωόντων,

ὅς οἱ χρήματα πολλὰ τελεσφόρον εἰς ἐνιαυτὸν

εἶχε βίῃ . ὁ δὲ τῆος ἐνὶ μεγάροις Φυλάκοιο

δεσμῷ ἐν ἀργαλέῳ δέδετο , κρατέρ᾽ ἄλγεα πάσχων

εἵνεκα Νηλῆος κούρης ἄτης τε βαρείης,

τήν οἱ ἐπὶ φρεσὶ θῆκε θεὰ δασπλῆτις Ἐρινύς.

ἀλλ᾽ ὁ μὲν ἔκφυγε κῆρα καὶ ἤλασε βοῦς ἐριμύκους

ἐς Πύλον ἐκ Φυλάκης καὶ ἐτίσατο ἔργον ἀεικὲς

ἀντίθεον Νηλῆα , κασιγνήτῳ δὲ γυναῖκα

ἠγάγετο πρὸς δώμαθ᾽ . ὁ δ᾽ ἄλλων ἵκετο δῆμον,

Ἄργος ἐς ἱππόβοτον : τόθι γάρ νύ οἱ αἴσιμον ἦεν

ναιέμεναι πολλοῖσιν ἀνάσσοντ᾽ Ἀργείοισιν