Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
241
ἔνθα δ᾽ ἔγημε γυναῖκα καὶ ὑψερεφὲς θέτο δῶμα,
242
γείνατο δ᾽ Ἀντιφάτην καὶ Μάντιον , υἷε κραταιώ.
243
Ἀντιφάτης μὲν ἔτικτεν Ὀϊκλῆα μεγάθυμον,
244
αὐτὰρ Ὀϊκλείης λαοσσόον Ἀμφιάραον,
245
ὃν περὶ κῆρι φίλει Ζεύς τ᾽ αἰγίοχος καὶ Ἀπόλλων
246
παντοίην φιλότητ᾽ : οὐδ᾽ ἵκετο γήραος οὐδόν,
247
ἀλλ᾽ ὄλετ᾽ ἐν Θήβῃσι γυναίων εἵνεκα δώρων.
248
τοῦ δ᾽ υἱεῖς ἐγένοντ᾽ Ἀλκμαίων Ἀμφίλοχός τε.
249
Μάντιος αὖ τέκετο Πολυφείδεά τε Κλεῖτόν τε:
250
ἀλλ᾽ ἦ τοι Κλεῖτον χρυσόθρονος ἥρπασεν Ἠὼς
251
κάλλεος εἵνεκα οἷο , ἵν᾽ ἀθανάτοισι μετείη:
252
αὐτὰρ ὑπέρθυμον Πολυφείδεα μάντιν Ἀπόλλων
253
θῆκε βροτῶν ὄχ᾽ ἄριστον , ἐπεὶ θάνεν Ἀμφιάραος:
254
ὅς ῥ᾽ Ὑπερησίηνδ᾽ ἀπενάσσατο πατρὶ χολωθείς,
255
ἔνθ᾽ ὅ γε ναιετάων μαντεύετο πᾶσι βροτοῖσιν.
256
τοῦ μὲν ἄρ᾽ υἱὸς ἐπῆλθε , Θεοκλύμενος δ᾽ ὄνομ᾽ ἦεν,
257
ὃς τότε Τηλεμάχου πέλας ἵστατο : τὸν δ᾽ ἐκίχανεν
258
σπένδοντ᾽ εὐχόμενόν τε θοῇ παρὰ νηῒ μελαίνῃ,
259
καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα:
260
“ὦ
φίλ᾽ , ἐπεί
σε
θύοντα
κιχάνω
τῷδ᾽
ἐνὶ
χώρῳ,
261
λίσσομ᾽ ὑπὲρ θυέων καὶ δαίμονος , αὐτὰρ ἔπειτα
262
σῆς τ᾽ αὐτοῦ κεφαλῆς καὶ ἑταίρων , οἵ τοι ἕπονται,
263
εἰπέ μοι εἰρομένῳ νημερτέα μηδ᾽ ἐπικεύσῃς:
264
τίς πόθεν εἶς ἀνδρῶν ; πόθι τοι πόλις ἠδὲ τοκῆες;”
265
τὸν δ᾽ αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα:
266
“τοιγὰρ
ἐγώ
τοι , ξεῖνε , μάλ᾽
ἀτρεκέως
ἀγορεύσω.
267
ἐξ Ἰθάκης γένος εἰμί , πατὴρ δέ μοί ἐστιν Ὀδυσσεύς,
268
εἴ ποτ᾽ ἔην : νῦν δ᾽ ἤδη ἀπέφθιτο λυγρῷ ὀλέθρῳ.
269
τοὔνεκα νῦν ἑτάρους τε λαβὼν καὶ νῆα μέλαιναν
270
ἦλθον πευσόμενος πατρὸς δὴν οἰχομένοιο.”