Reading Center

τὼ δ᾽ αὖτ᾽ ἐν κλισίῃ Ὀδυσεὺς καὶ δῖος ὑφορβὸς

δορπείτην : παρὰ δέ σφιν ἐδόρπεον ἀνέρες ἄλλοι.

αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο,

τοῖς δ᾽ Ὀδυσεὺς μετέειπε , συβώτεω πειρητίζων,

ἤ μιν ἔτ᾽ ἐνδυκέως φιλέοι μεῖναί τε κελεύοι

αὐτοῦ ἐνὶ σταθμῷ , ἦ ὀτρύνειε πόλινδε:

“κέκλυθι νῦν , Εὔμαιε , καὶ ἄλλοι πάντες ἑταῖροι:

ἠῶθεν προτὶ ἄστυ λιλαίομαι ἀπονέεσθαι

πτωχεύσων , ἵνα μή σε κατατρύχω καὶ ἑταίρους.

ἀλλά μοι εὖ θ᾽ ὑπόθευ καὶ ἅμ᾽ ἡγεμόν᾽ ἐσθλὸν ὄπασσον

ὅς κέ με κεῖσ᾽ ἀγάγῃ : κατὰ δὲ πτόλιν αὐτὸς ἀνάγκῃ

πλάγξομαι , αἴ κέν τις κοτύλην καὶ πύρνον ὀρέξῃ.

καί κ᾽ ἐλθὼν πρὸς δώματ᾽ Ὀδυσσῆος θείοιο

ἀγγελίην εἴποιμι περίφρονι Πηνελοπείῃ,

καί κε μνηστήρεσσιν ὑπερφιάλοισι μιγείην,

εἴ μοι δεῖπνον δοῖεν ὀνείατα μυρί᾽ ἔχοντες.

αἶψά κεν εὖ δρώοιμι μετὰ σφίσιν ἅσσ᾽ ἐθέλοιεν.

ἐκ γάρ τοι ἐρέω , σὺ δὲ σύνθεο καί μευ ἄκουσον:

Ἑρμείαο ἕκητι διακτόρου , ὅς ῥά τε πάντων

ἀνθρώπων ἔργοισι χάριν καὶ κῦδος ὀπάζει,

δρηστοσύνῃ οὐκ ἄν μοι ἐρίσσειε βροτὸς ἄλλος,

πῦρ τ᾽ εὖ νηῆσαι διά τε ξύλα δανὰ κεάσσαι,

δαιτρεῦσαί τε καὶ ὀπτῆσαι καὶ οἰνοχοῆσαι,

οἷά τε τοῖς ἀγαθοῖσι παραδρώωσι χέρηες.”

τὸν δὲ μέγ᾽ ὀχθήσας προσέφης , Εὔμαιε συβῶτα:

“ὤ μοι , ξεῖνε , τίη τοι ἐνὶ φρεσὶ τοῦτο νόημα

ἔπλετο ; ἦ σύ γε πάγχυ λιλαίεαι αὐτόθ᾽ ὀλέσθαι.

εἰ δὴ μνηστήρων ἐθέλεις καταδῦναι ὅμιλον,

τῶν ὕβρις τε βίη τε σιδήρεον οὐρανὸν ἵκει.

οὔ τοι τοιοίδ᾽ εἰσὶν ὑποδρηστῆρες ἐκείνων,