Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
εὐνῇ καὶ φιλότητι , τά τε φρένας ἠπεροπεύει
θηλυτέρῃσι γυναιξί , καὶ κ᾽ εὐεργὸς ἔῃσιν.
εἰρώτα δὴ ἔπειτα τίς εἴη καὶ πόθεν ἔλθοι:
δὲ μάλ᾽ αὐτίκα πατρὸς ἐπέφραδεν ὑψερεφὲς δῶ:
425
ἐκ μὲν Σιδῶνος πολυχάλκου εὔχομαι εἶναι,
κούρη δ᾽ εἴμ᾽ Ἀρύβαντος ἐγὼ ῥυδὸν ἀφνειοῖο:
ἀλλά μ᾽ ἀνήρπαξαν Τάφιοι ληΐστορες ἄνδρες
ἀγρόθεν ἐρχομένην , πέρασαν δέ τε δεῦρ᾽ ἀγαγόντες
τοῦδ᾽ ἀνδρὸς πρὸς δώμαθ᾽ : δ᾽ ἄξιον ὦνον ἔδωκε.”
430
τὴν δ᾽ αὖτε προσέειπεν ἀνήρ , ὃς ἐμίσγετο λάθρη:
ῥά κε νῦν πάλιν αὖτις ἅμ᾽ ἡμῖν οἴκαδ᾽ ἕποιο,
ὄφρα ἴδῃ πατρὸς καὶ μητέρος ὑψερεφὲς δῶ
αὐτούς τ᾽ ; γὰρ ἔτ᾽ εἰσὶ καὶ ἀφνειοὶ καλέονται.‘
τὸν δ᾽ αὖτε προσέειπε γυνὴ καὶ ἀμείβετο μύθῳ:
435
εἴη κεν καὶ τοῦτ᾽ , εἴ μοι ἐθέλοιτέ γε , ναῦται,
ὅρκῳ πιστωθῆναι ἀπήμονά μ᾽ οἴκαδ᾽ ἀπάξειν.’
ὣς ἔφαθ᾽ , οἱ δ᾽ ἄρα πάντες ἐπώμνυον ὡς ἐκέλευεν.
αὐτὰρ ἐπεί ῥ᾽ ὄμοσάν τε τελεύτησάν τε τὸν ὅρκον,
τοῖς δ᾽ αὖτις μετέειπε γυνὴ καὶ ἀμείβετο μύθῳ:
440
σιγῇ νῦν , μή τίς με προσαυδάτω ἐπέεσσιν
ὑμετέρων ἑτάρων , ξυμβλήμενος ἐν ἀγυιῇ,
που ἐπὶ κρήνῃ : μή τις ποτὶ δῶμα γέροντι
ἐλθὼν ἐξείπῃ , δ᾽ ὀϊσάμενος καταδήσῃ
δεσμῷ ἐν ἀργαλέῳ , ὑμῖν δ᾽ ἐπιφράσσετ᾽ ὄλεθρον.
445
ἀλλ᾽ ἔχετ᾽ ἐν φρεσὶ μῦθον , ἐπείγετε δ᾽ ὦνον ὁδαίων.
ἀλλ᾽ ὅτε κεν δὴ νηῦς πλείη βιότοιο γένηται,
ἀγγελίη μοι ἔπειτα θοῶς ἐς δώμαθ᾽ ἱκέσθω:
οἴσω γὰρ καὶ χρυσόν , ὅτις χ᾽ ὑποχείριος ἔλθῃ:
καὶ δέ κεν ἄλλ᾽ ἐπίβαθρον ἐγὼν ἐθέλουσά γε δοίην.
450
παῖδα γὰρ ἀνδρὸς ἑῆος ἐνὶ μεγάροις ἀτιτάλλω,