Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
541
πείθῃ ἐμῶν ἑτάρων , οἵ μοι Πύλον εἰς ἅμ᾽ ἕποντο:
542
καὶ νῦν μοι τὸν ξεῖνον ἄγων ἐν δώμασι σοῖσιν
543
ἐνδυκέως φιλέειν καὶ τιέμεν , εἰς ὅ κεν ἔλθω.”
544
τὸν δ᾽ αὖ Πείραιος δουρικλυτὸς ἀντίον ηὔδα:
545
“Τηλέμαχ᾽ , εἰ
γάρ
κεν
σὺ
πολὺν
χρόνον
ἐνθάδε
μίμνοι,
546
τόνδε τ᾽ ἐγὼ κομιῶ , ξενίων δέ οἱ οὐ ποθὴ ἔσται.”
547
ὣς εἰπὼν ἐπὶ νηὸς ἔβη , ἐκέλευσε δ᾽ ἑταίρους
548
αὐτούς τ᾽ ἀμβαίνειν ἀνά τε πρυμνήσια λῦσαι.
549
οἱ δ᾽ αἶψ᾽ εἴσβαινον καὶ ἐπὶ κληῗσι καθῖζον.
550
Τηλέμαχος δ᾽ ὑπὸ ποσσὶν ἐδήσατο καλὰ πέδιλα,
551
εἵλετο δ᾽ ἄλκιμον ἔγχος , ἀκαχμένον ὀξέϊ χαλκῷ,
552
νηὸς ἀπ᾽ ἰκριόφιν : τοὶ δὲ πρυμνήσι᾽ ἔλυσαν.
553
οἱ μὲν ἀνώσαντες πλέον ἐς πόλιν , ὡς ἐκέλευσε
554
Τηλέμαχος , φίλος υἱὸς Ὀδυσσῆος θείοιο:
555
τὸν δ᾽ ὦκα προβιβάντα πόδες φέρον , ὄφρ᾽ ἵκετ᾽ αὐλήν,
556
ἔνθα οἱ ἦσαν ὕες μάλα μυρίαι , ᾗσι συβώτης
557
ἐσθλὸς ἐὼν ἐνίαυεν , ἀνάκτεσιν ἤπια εἰδώς,