Reading Center

ἄλλα δὲ εἵματ᾽ ἔχεις , καί τοι χρὼς οὐκέθ᾽ ὁμοῖος.

ἦ μάλα τις θεός ἐσσι , τοὶ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσιν:

ἀλλ᾽ ἵληθ᾽ , ἵνα τοι κεχαρισμένα δώομεν ἱρὰ

ἠδὲ χρύσεα δῶρα , τετυγμένα : φείδεο δ᾽ ἡμέων”

τὸν δ᾽ ἠμείβετ᾽ ἔπειτα πολύτλας δῖος Ὀδυσσεύς:

“οὔ τίς τοι θεός εἰμι : τί μ᾽ ἀθανάτοισιν ἐΐσκεις;

ἀλλὰ πατὴρ τεός εἰμι , τοῦ εἵνεκα σὺ στεναχίζων

πάσχεις ἄλγεα πολλά , βίας ὑποδέγμενος ἀνδρῶν.”

ὣς ἄρα φωνήσας υἱὸν κύσε , κὰδ δὲ παρειῶν

δάκρυον ἧκε χαμᾶζε : πάρος δ᾽ ἔχε νωλεμὲς αἰεί.

Τηλέμαχος δ᾽ , οὐ γάρ πω ἐπείθετο ὃν πατέρ᾽ εἶναι,

ἐξαῦτίς μιν ἔπεσσιν ἀμειβόμενος προσέειπεν:

“οὐ σύ γ᾽ Ὀδυσσεύς ἐσσι , πατὴρ ἐμός , ἀλλά με δαίμων

θέλγει , ὄφρ᾽ ἔτι μᾶλλον ὀδυρόμενος στεναχίζω.

οὐ γάρ πως ἂν θνητὸς ἀνὴρ τάδε μηχανόῳτο

ᾧ αὐτοῦ γε νόῳ , ὅτε μὴ θεὸς αὐτὸς ἐπελθὼν

ῥηϊδίως ἐθέλων θείη νέον ἠὲ γέροντα.

ἦ γάρ τοι νέον ἦσθα γέρων καὶ ἀεικέα ἕσσο:

νῦν δὲ θεοῖσιν ἔοικας , οἳ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσι.”

τὸν δ᾽ ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς:

“Τηλέμαχ᾽ , οὔ σε ἔοικε φίλον πατέρ ἔνδον ἐόντα

οὔτε τι θαυμάζειν περιώσιον οὔτ᾽ ἀγάασθαι:

οὐ μὲν γάρ τοι ἔτ᾽ ἄλλος ἐλεύσεται ἐνθάδ᾽ Ὀδυσσεύς,

ἀλλ᾽ ὅδ᾽ ἐγὼ τοιόσδε , παθὼν κακά , πολλὰ δ᾽ ἀληθείς,

ἤλυθον εἰκοστῷ ἔτεϊ ἐς πατρίδα γαῖαν.

αὐτάρ τοι τόδε ἔργον Ἀθηναίης ἀγελείης,

ἥ τέ με τοῖον ἔθηκεν , ὅπως ἐθέλει , δύναται γὰρ,

ἄλλοτε μὲν πτωχῷ ἐναλίγκιον , ἄλλοτε δ᾽ αὖτε

ἀνδρὶ νέῳ καὶ καλὰ περὶ χροῒ εἵματ᾽ ἔχοντι.

ῥηΐδιον δὲ θεοῖσι , τοὶ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσιν,