Reading Center

ἰφθίμη βασίλεια τέρεν κατὰ δάκρυον εἴβοι

τὼ δὲ συναντήτην κῆρυξ καὶ δῖος ὑφορβὸς

τῆς αὐτῆς ἕνεκ᾽ ἀγγελίης , ἐρέοντε γυναικί.

ἀλλ᾽ ὅτε δή ῥ᾽ ἵκοντο δόμον θείου βασιλῆος,

κῆρυξ μέν ῥα μέσῃσι μετὰ δμῳῇσιν ἔειπεν:

“ἤδη τοι , βασίλεια , φίλος πάϊς εἰλήλουθε.”

Πηνελοπείῃ δ᾽ εἶπε συβώτης ἄγχι παραστὰς

πάνθ᾽ ὅσα οἱ φίλος υἱὸς ἀνώγει μυθήσασθαι.

αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ πᾶσαν ἐφημοσύνην ἀπέειπε,

βῆ ῥ᾽ ἴμεναι μεθ᾽ ὕας , λίπε δ᾽ ἕρκεά τε μέγαρόν τε.

μνηστῆρες δ᾽ ἀκάχοντο κατήφησάν τ᾽ ἐνὶ θυμῷ,

ἐκ δ᾽ ἦλθον μεγάροιο παρὲκ μέγα τειχίον αὐλῆς,

αὐτοῦ δὲ προπάροιθε θυράων ἑδριόωντο.

τοῖσιν δ᾽ Εὐρύμαχος , Πολύβου πάϊς , ἦρχ᾽ ἀγορεύειν:

“ὦ φίλοι , ἦ μέγα ἔργον ὑπερφιάλως τετέλεσται

Τηλεμάχῳ ὁδὸς ἥδε : φάμεν δέ οἱ οὐ τελέεσθαι.

ἀλλ᾽ ἄγε νῆα μέλαιναν ἐρύσσομεν ἥ τις ἀρίστη,

ἐς δ᾽ ἐρέτας ἁλιῆας ἀγείρομεν , οἵ κε τάχιστα

κείνοις ἀγγείλωσι θοῶς οἶκόνδε νέεσθαι.”

οὔ πω πᾶν εἴρηθ᾽ , ὅτ᾽ ἄρ᾽ Ἀμφίνομος ἴδε νῆα,

στρεφθεὶς ἐκ χώρης , λιμένος πολυβενθέος ἐντός,

ἱστία τε στέλλοντας ἐρετμά τε χερσὶν ἔχοντας.

ἡδὺ δ᾽ ἄρ᾽ ἐκγελάσας μετεφώνεεν οἷς ἑτάροισι:

“μή τιν᾽ ἔτ᾽ ἀγγελίην ὀτρύνομεν : οἵδε γὰρ ἔνδον.

ἤ τίς σφιν τόδ᾽ ἔειπε θεῶν , ἢ εἴσιδον αὐτοὶ

νῆα παρερχομένην , τὴν δ᾽ οὐκ ἐδύναντο κιχῆναι.”

ὣς ἔφαθ᾽ , οἱ δ᾽ ἀνστάντες ἔβαν ἐπὶ θῖνα θαλάσσης,

αἶψα δὲ νῆα μέλαιναν ἐπ᾽ ἠπείροιο ἔρυσσαν,

τεύχεα δέ σφ᾽ ἀπένεικαν ὑπέρθυμοι θεράποντες.

αὐτοὶ δ᾽ εἰς ἀγορὴν κίον ἀθρόοι , οὐδέ τιν᾽ ἄλλον