Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
91
“ὦ
φίλ᾽ , ἐπεί
θήν
μοι
καὶ
ἀμείψασθαι
θέμις
ἐστίν,
92
ἦ μάλα μευ καταδάπτετ᾽ ἀκούοντος φίλον ἦτορ,
93
οἷά φατε μνηστῆρας ἀτάσθαλα μηχανάασθαι
94
ἐν μεγάροις , ἀέκητι σέθεν τοιούτου ἐόντος.
95
εἰπέ μοι ἠὲ ἑκὼν ὑποδάμνασαι , ἦ σέ γε λαοὶ
96
ἐχθαίρουσ᾽ ἀνὰ δῆμον , ἐπισπόμενοι θεοῦ ὀμφῇ,
97
ἦ τι κασιγνήτοις ἐπιμέμφεαι , οἷσί περ ἀνὴρ
98
μαρναμένοισι πέποιθε , καὶ εἰ μέγα νεῖκος ὄρηται.
99
αἲ γάρ ἐγὼν οὕτω νέος εἴην τῷδ᾽ ἐπὶ θυμῷ,
100
ἢ παῖς ἐξ Ὀδυσῆος ἀμύμονος ἠὲ καὶ αὐτός:
102
αὐτίκ᾽ ἔπειτ᾽ ἀπ᾽ ἐμεῖο κάρη τάμοι ἀλλότριος φώς,
103
εἰ μὴ ἐγὼ κείνοισι κακὸν πάντεσσι γενοίμην,
104
ἐλθὼν ἐς μέγαρον Λαερτιάδεω Ὀδυσῆος.
105
εἰ δ᾽ αὖ με πληθυῖ δαμασαίατο μοῦνον ἐόντα,
106
βουλοίμην κ᾽ ἐν ἐμοῖσι κατακτάμενος μεγάροισι
107
τεθνάμεν ἢ τάδε γ᾽ αἰὲν ἀεικέα ἔργ᾽ ὁράασθαι,
108
ξείνους τε στυφελιζομένους δμῳάς τε γυναῖκας
109
ῥυστάζοντας ἀεικελίως κατὰ δώματα καλά,
110
καὶ οἶνον διαφυσσόμενον , καὶ σῖτον ἔδοντας
111
μὰψ αὔτως , ἀτέλεστον , ἀνηνύστῳ ἐπὶ ἔργῳ.”
112
τὸν δ᾽ αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα:
113
“τοιγὰρ
ἐγώ
τοι , ξεῖνε , μάλ᾽
ἀτρεκέως
ἀγορεύσω.
114
οὔτε τί μοι πᾶς δῆμος ἀπεχθόμενος χαλεπαίνει,
115
οὔτε κασιγνήτοις ἐπιμέμφομαι , οἷσί περ ἀνὴρ
116
μαρναμένοισι πέποιθε , καὶ εἰ μέγα νεῖκος ὄρηται.
117
ὧδε γὰρ ἡμετέρην γενεὴν μούνωσε Κρονίων:
118
μοῦνον Λαέρτην Ἀρκείσιος υἱὸν ἔτικτε,
119
μοῦνον δ᾽ αὖτ᾽ Ὀδυσῆα πατὴρ τέκεν : αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς
120
μοῦνον ἔμ᾽ ἐν μεγάροισι τεκὼν λίπεν οὐδ᾽ ἀπόνητο.
121
τῷ νῦν δυσμενέες μάλα μυρίοι εἴσ᾽ ἐνὶ οἴκῳ.