Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
δὴ τότε γ᾽ , ὡς ἐνόησεν Ὀδυσσέα ἐγγὺς ἐόντα,
οὐρῇ μέν ῥ᾽ γ᾽ ἔσηνε καὶ οὔατα κάββαλεν ἄμφω,
ἆσσον δ᾽ οὐκέτ᾽ ἔπειτα δυνήσατο οἷο ἄνακτος
ἐλθέμεν : αὐτὰρ νόσφιν ἰδὼν ἀπομόρξατο δάκρυ,
305
ῥεῖα λαθὼν Εὔμαιον , ἄφαρ δ᾽ ἐρεείνετο μύθῳ:
Εὔμαι᾽ , μάλα θαῦμα , κύων ὅδε κεῖτ᾽ ἐνὶ κόπρῳ.
καλὸς μὲν δέμας ἐστίν , ἀτὰρ τόδε γ᾽ οὐ σάφα οἶδα,
εἰ δὴ καὶ ταχὺς ἔσκε θέειν ἐπὶ εἴδεϊ τῷδε,
αὔτως οἷοί τε τραπεζῆες κύνες ἀνδρῶν
310
γίγνοντ᾽ : ἀγλαΐης δ᾽ ἕνεκεν κομέουσιν ἄνακτες.”
τὸν δ᾽ ἀπαμειβόμενος προσέφης , Εὔμαιε συβῶτα:
καὶ λίην ἀνδρός γε κύων ὅδε τῆλε θανόντος.
εἰ τοιόσδ᾽ εἴη ἠμὲν δέμας ἠδὲ καὶ ἔργα,
οἷόν μιν Τροίηνδε κιὼν κατέλειπεν Ὀδυσσεύς,
315
αἶψά κε θηήσαιο ἰδὼν ταχυτῆτα καὶ ἀλκήν.
οὐ μὲν γάρ τι φύγεσκε βαθείης βένθεσιν ὕλης
κνώδαλον , ὅττι δίοιτο : καὶ ἴχνεσι γὰρ περιῄδη:
νῦν δ᾽ ἔχεται κακότητι , ἄναξ δέ οἱ ἄλλοθι πάτρης
ὤλετο , τὸν δὲ γυναῖκες ἀκηδέες οὐ κομέουσι.
320
δμῶες δ᾽ , εὖτ᾽ ἂν μηκέτ᾽ ἐπικρατέωσιν ἄνακτες,
οὐκέτ᾽ ἔπειτ᾽ ἐθέλουσιν ἐναίσιμα ἐργάζεσθαι:
ἥμισυ γάρ τ᾽ ἀρετῆς ἀποαίνυται εὐρύοπα Ζεὺς
ἀνέρος , εὖτ᾽ ἄν μιν κατὰ δούλιον ἦμαρ ἕλῃσιν.”
ὣς εἰπὼν εἰσῆλθε δόμους εὖ ναιετάοντας,
325
βῆ δ᾽ ἰθὺς μεγάροιο μετὰ μνηστῆρας ἀγαυούς.
Ἄργον δ᾽ αὖ κατὰ μοῖρ᾽ ἔλαβεν μέλανος θανάτοιο,
αὐτίκ᾽ ἰδόντ᾽ Ὀδυσῆα ἐεικοστῷ ἐνιαυτῷ.
τὸν δὲ πολὺ πρῶτος ἴδε Τηλέμαχος θεοειδὴς
ἐρχόμενον κατὰ δῶμα συβώτην , ὦκα δ᾽ ἔπειτα
330
νεῦσ᾽ ἐπὶ οἷ καλέσας : δὲ παπτήνας ἕλε δίφρον