Reading Center

ἄγχι παρισταμένη Λαερτιάδην Ὀδυσῆα

ὤτρυν᾽ , ὡς ἂν πύρνα κατὰ μνηστῆρας ἀγείροι,

γνοίη θ᾽ οἵ τινές εἰσιν ἐναίσιμοι οἵ τ᾽ ἀθέμιστοι:

ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ὥς τιν᾽ ἔμελλ᾽ ἀπαλεξήσειν κακότητος.

βῆ δ᾽ ἴμεν αἰτήσων ἐνδέξια φῶτα ἕκαστον,

πάντοσε χεῖρ᾽ ὀρέγων , ὡς εἰ πτωχὸς πάλαι εἴη.

οἱ δ᾽ ἐλεαίροντες δίδοσαν , καὶ ἐθάμβεον αὐτόν,

ἀλλήλους τ᾽ εἴροντο τίς εἴη καὶ πόθεν ἔλθοι.

τοῖσι δὲ καὶ μετέειπε Μελάνθιος , αἰπόλος αἰγῶν:

“κέκλυτέ μευ , μνηστῆρες ἀγακλειτῆς βασιλείης,

τοῦδε περὶ ξείνου : ἦ γάρ μιν πρόσθεν ὄπωπα.

ἦ τοι μέν οἱ δεῦρο συβώτης ἡγεμόνευεν,

αὐτὸν δ᾽ οὐ σάφα οἶδα , πόθεν γένος εὔχεται εἶναι.”

ὣς ἔφατ᾽ , Ἀντίνοος δ᾽ ἔπεσιν νείκεσσε συβώτην:

“ὦ ἀρίγνωτε συβῶτα , τίη δὲ σὺ τόνδε πόλινδε

ἤγαγες ; ἦ οὐχ ἅλις ἧμιν ἀλήμονές εἰσι καὶ ἄλλοι,

πτωχοὶ ἀνιηροί , δαιτῶν ἀπολυμαντῆρες;

ἦ ὄνοσαι ὅτι τοι βίοτον κατέδουσιν ἄνακτος

ἐνθάδ᾽ ἀγειρόμενοι , σὺ δὲ καὶ προτὶ τόνδ᾽ ἐκάλεσσας;”

τὸν δ᾽ ἀπαμειβόμενος προσέφης , Εὔμαιε συβῶτα:

“Ἀντίνο᾽ , οὐ μὲν καλὰ καὶ ἐσθλὸς ἐὼν ἀγορεύεις:

τίς γὰρ δὴ ξεῖνον καλεῖ ἄλλοθεν αὐτὸς ἐπελθὼν

ἄλλον γ᾽ , εἰ μὴ τῶν οἳ δημιοεργοὶ ἔασι,

μάντιν ἢ ἰητῆρα κακῶν ἢ τέκτονα δούρων,

ἢ καὶ θέσπιν ἀοιδόν , ὅ κεν τέρπῃσιν ἀείδων;

οὗτοι γὰρ κλητοί γε βροτῶν ἐπ᾽ ἀπείρονα γαῖαν:

πτωχὸν δ᾽ οὐκ ἄν τις καλέοι τρύξοντα ἓ αὐτόν.

ἀλλ᾽ αἰεὶ χαλεπὸς περὶ πάντων εἶς μνηστήρων

δμωσὶν Ὀδυσσῆος , πέρι δ᾽ αὖτ᾽ ἐμοί : αὐτὰρ ἐγώ γε

οὐκ ἀλέγω , ἧός μοι ἐχέφρων Πηνελόπεια