Reading Center

ὣς ἔφαθ᾽ , οἱ δ᾽ ἄρα πάντες ὑπερφιάλως νεμέσησαν:

ὧδε δέ τις εἴπεσκε νέων ὑπερηνορεόντων:

“Ἀντίνο᾽ , οὐ μὲν κάλ᾽ ἔβαλες δύστηνον ἀλήτην,

οὐλόμεν᾽ , εἰ δή πού τις ἐπουράνιος θεός ἐστιν.

καί τε θεοὶ ξείνοισιν ἐοικότες ἀλλοδαποῖσι,

παντοῖοι τελέθοντες , ἐπιστρωφῶσι πόληας,

ἀνθρώπων ὕβριν τε καὶ εὐνομίην ἐφορῶντες.”

ὣς ἄρ᾽ ἔφαν μνηστῆρες , ὁ δ᾽ οὐκ ἐμπάζετο μύθων.

Τηλέμαχος δ᾽ ἐν μὲν κραδίῃ μέγα πένθος ἄεξε

βλημένου , οὐδ᾽ ἄρα δάκρυ χαμαὶ βάλεν ἐκ βλεφάροιϊν,

ἀλλ᾽ ἀκέων κίνησε κάρη , κακὰ βυσσοδομεύων.

τοῦ δ᾽ ὡς οὖν ἤκουσε περίφρων Πηνελόπεια

βλημένου ἐν μεγάρῳ , μετ᾽ ἄρα δμῳῇσιν ἔειπεν:

“αἴθ᾽ οὕτως αὐτόν σε βάλοι κλυτότοξος Ἀπόλλων.”

τὴν δ᾽ αὖτ᾽ Εὐρυνόμη ταμίη πρὸς μῦθον ἔειπεν:

“εἰ γὰρ ἐπ᾽ ἀρῇσιν τέλος ἡμετέρῃσι γένοιτο:

οὐκ ἄν τις τούτων γε ἐΰθρονον Ἠῶ ἵκοιτο.”

τὴν δ᾽ αὖτε προσέειπε περίφρων Πηνελόπεια:

“μαῖ᾽ , ἐχθροὶ μὲν πάντες , ἐπεὶ κακὰ μηχανόωνται:

Ἀντίνοος δὲ μάλιστα μελαίνῃ κηρὶ ἔοικε.

ξεῖνός τις δύστηνος ἀλητεύει κατὰ δῶμα

ἀνέρας αἰτίζων : ἀχρημοσύνη γὰρ ἀνώγει:

ἔνθ᾽ ἄλλοι μὲν πάντες ἐνέπλησάν τ᾽ ἔδοσάν τε,

οὗτος δὲ θρήνυι πρυμνὸν βάλε δεξιὸν ὦμον.”

ἡ μὲν ἄρ᾽ ὣς ἀγόρευε μετὰ δμῳῇσι γυναιξίν,

ἡμένη ἐν θαλάμῳ : ὁ δ᾽ ἐδείπνεε δῖος Ὀδυσσεύς:

ἡ δ᾽ ἐπὶ οἷ καλέσασα προσηύδα δῖον ὑφορβόν:

“ἔρχεο , δῖ᾽ Εὔμαιε , κιὼν τὸν ξεῖνον ἄνωχθι

ἐλθέμεν , ὄφρα τί μιν προσπτύξομαι ἠδ᾽ ἐρέωμαι

εἴ που Ὀδυσσῆος ταλασίφρονος ἠὲ πέπυσται