Reading Center

ὤλεσαν , ἐξ οὗ κεῖνος ἔβη κοίλῃς ἐνὶ νηυσίν.

ἀλλά μοι Αὐτονόην τε καὶ Ἱπποδάμειαν ἄνωχθι

ἐλθέμεν , ὄφρα κέ μοι παρστήετον ἐν μεγάροισιν:

οἴη δ᾽ οὐκ εἴσειμι μετ᾽ ἀνέρας : αἰδέομαι γάρ.”

“ὣς ἄρ᾽ ἔφη , γρηῢς δὲ διὲκ μεγάροιο βεβήκει

ἀγγελέουσα γυναιξὶ καὶ ὀτρυνέουσα νέεσθαι.

ἔνθ᾽ αὖτ᾽ ἄλλ᾽ ἐνόησε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη:

κούρῃ Ἰκαρίοιο κατὰ γλυκὺν ὕπνον ἔχευεν,

εὗδε δ᾽ ἀνακλινθεῖσα , λύθεν δέ οἱ ἅψεα πάντα

αὐτοῦ ἐνὶ κλιντῆρι : τέως δ᾽ ἄρα δῖα θεάων

ἄμβροτα δῶρα δίδου , ἵνα μιν θησαίατ᾽ Ἀχαιοί.

κάλλεϊ μέν οἱ πρῶτα προσώπατα καλὰ κάθηρεν

ἀμβροσίῳ , οἵῳ περ ἐϋστέφανος Κυθέρεια

χρίεται , εὖτ᾽ ἂν ἴῃ Χαρίτων χορὸν ἱμερόεντα:

καί μιν μακροτέρην καὶ πάσσονα θῆκεν ἰδέσθαι,

λευκοτέρην δ᾽ ἄρα μιν θῆκε πριστοῦ ἐλέφαντος.

ἡ μὲν ἄρ᾽ ὣς ἔρξασ᾽ ἀπεβήσετο δῖα θεάων,

ἦλθον δ᾽ ἀμφίπολοι λευκώλενοι ἐκ μεγάροιο

φθόγγῳ ἐπερχόμεναι : τὴν δὲ γλυκὺς ὕπνος ἀνῆκε,

καί ῥ᾽ ἀπομόρξατο χερσὶ παρειὰς φώνησέν τε:

“ἦ με μάλ᾽ αἰνοπαθῆ μαλακὸν περὶ κῶμ᾽ ἐκάλυψεν.

αἴθε μοι ὣς μαλακὸν θάνατον πόροι Ἄρτεμις ἁγνὴ

αὐτίκα νῦν , ἵνα μηκέτ᾽ ὀδυρομένη κατὰ θυμὸν

αἰῶνα φθινύθω , πόσιος ποθέουσα φίλοιο

παντοίην ἀρετήν , ἐπεὶ ἔξοχος ἦεν Ἀχαιῶν.”

ὣς φαμένη κατέβαιν᾽ ὑπερώϊα σιγαλόεντα,

οὐκ οἴη : ἅμα τῇ γε καὶ ἀμφίπολοι δύ᾽ ἕποντο.

ἡ δ᾽ ὅτε δὴ μνηστῆρας ἀφίκετο δῖα γυναικῶν,

στῆ ῥα παρὰ σταθμὸν τέγεος πύκα ποιητοῖο,

ἄντα παρειάων σχομένη λιπαρὰ κρήδεμνα: