Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
211
ἀμφίπολος δ᾽ ἄρα οἱ κεδνὴ ἑκάτερθε παρέστη.
212
τῶν δ᾽ αὐτοῦ λύτο γούνατ᾽ , ἔρῳ δ᾽ ἄρα θυμὸν ἔθελχθεν,
213
πάντες δ᾽ ἠρήσαντο παραὶ λεχέεσσι κλιθῆναι.
214
ἡ δ᾽ αὖ Τηλέμαχον προσεφώνεεν , ὃν φίλον υἱόν:
215
“Τηλέμαχ᾽ , οὐκέτι
τοι
φρένες
ἔμπεδοι
οὐδὲ
νόημα:
216
παῖς ἔτ᾽ ἐὼν καὶ μᾶλλον ἐνὶ φρεσὶ κέρδε᾽ ἐνώμας:
217
νῦν δ᾽ , ὅτε δὴ μέγας ἐσσὶ καὶ ἥβης μέτρον ἱκάνεις,
218
καί κέν τις φαίη γόνον ἔμμεναι ὀλβίου ἀνδρός,
219
ἐς μέγεθος καὶ κάλλος ὁρώμενος , ἀλλότριος φώς,
220
οὐκέτι τοι φρένες εἰσὶν ἐναίσιμοι οὐδὲ νόημα.
221
οἷον δὴ τόδε ἔργον ἐνὶ μεγάροισιν ἐτύχθη,
222
ὃς τὸν ξεῖνον ἔασας ἀεικισθήμεναι οὕτως.
223
πῶς νῦν , εἴ τι ξεῖνος ἐν ἡμετέροισι δόμοισιν
224
ἥμενος ὧδε πάθοι ῥυστακτύος ἐξ ἀλεγεινῆς;
225
σοί κ᾽ αἶσχος λώβη τε μετ᾽ ἀνθρώποισι πέλοιτο.”
226
τὴν δ᾽ αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα:
227
“μῆτερ
ἐμή , τὸ
μὲν
οὔ
σε
νεμεσσῶμαι
κεχολῶσθαι:
228
αὐτὰρ ἐγὼ θυμῷ νοέω καὶ οἶδα ἕκαστα,
229
ἐσθλά τε καὶ τὰ χέρεια : πάρος δ᾽ ἔτι νήπιος ἦα.
230
ἀλλά τοι οὐ δύναμαι πεπνυμένα πάντα νοῆσαι:
231
ἐκ γάρ με πλήσσουσι παρήμενοι ἄλλοθεν ἄλλος
232
οἵδε κακὰ φρονέοντες , ἐμοὶ δ᾽ οὐκ εἰσὶν ἀρωγοί.
233
οὐ μέν τοι ξείνου γε καὶ Ἴρου μῶλος ἐτύχθη
234
μνηστήρων ἰότητι , βίῃ δ᾽ ὅ γε φέρτερος ἦεν.
235
αἲ γάρ , Ζεῦ τε πάτερ καὶ Ἀθηναίη καὶ Ἄπολλον,
236
οὕτω νῦν μνηστῆρες ἐν ἡμετέροισι δόμοισι
237
νεύοιεν κεφαλὰς δεδμημένοι , οἱ μὲν ἐν αὐλῇ,
238
οἱ δ᾽ ἔντοσθε δόμοιο , λελῦτο δὲ γυῖα ἑκάστου,
239
ὡς νῦν Ἶρος κεῖνος ἐπ᾽ αὐλείῃσι θύρῃσιν
240
ἧσται νευστάζων κεφαλῇ , μεθύοντι ἐοικώς,