Reading Center

αὐτὰρ ὁ ἐν μεγάρῳ ὑπελείπετο δῖος Ὀδυσσεύς,

μνηστήρεσσι φόνον σὺν Ἀθήνῃ μερμηρίζων:

αἶψα δὲ Τηλέμαχον ἔπεα πτερόεντα προσηύδα:

“Τηλέμαχε , χρὴ τεύχε᾽ ἀρήϊα κατθέμεν εἴσω

πάντα μάλ᾽ : αὐτὰρ μνηστῆρας μαλακοῖς ἐπέεσσι

παρφάσθαι , ὅτε κέν σε μεταλλῶσιν ποθέοντες:

‘ἐκ καπνοῦ κατέθηκ᾽ , ἐπεὶ οὐκέτι τοῖσιν ἐῴκει

οἷά ποτε Τροίηνδε κιὼν κατέλειπεν Ὀδυσσεύς,

ἀλλὰ κατῄκισται , ὅσσον πυρὸς ἵκετ᾽ ἀϋτμή.

πρὸς δ᾽ ἔτι καὶ τόδε μεῖζον ἐνὶ φρεσὶν ἔβαλε δαίμων

μή πως οἰνωθέντες , ἔριν στήσαντες ἐν ὑμῖν,

ἀλλήλους τρώσητε καταισχύνητέ τε δαῖτα

καὶ μνηστύν : αὐτὸς γὰρ ἐφέλκεται ἄνδρα σίδηρος.’”

ὣς φάτο , Τηλέμαχος δὲ φίλῳ ἐπεπείθετο πατρί,

ἐκ δὲ καλεσσάμενος προσέφη τροφὸν Εὐρύκλειαν:

“μαῖ᾽ , ἄγε δή μοι ἔρυξον ἐνὶ μεγάροισι γυναῖκας,

ὄφρα κεν ἐς θάλαμον καταθείομαι ἔντεα πατρὸς

καλά , τά μοι κατὰ οἶκον ἀκηδέα καπνὸς ἀμέρδει

πατρὸς ἀποιχομένοιο : ἐγὼ δ᾽ ἔτι νήπιος ἦα.

νῦν δ᾽ ἐθέλω καταθέσθαι , ἵν᾽ οὐ πυρὸς ἵξετ᾽ ἀϋτμή.”

τὸν δ᾽ αὖτε προσέειπε φίλη τροφὸς Εὐρύκλεια:

“αἲ γὰρ δή ποτε , τέκνον , ἐπιφροσύνας ἀνέλοιο

οἴκου κήδεσθαι καὶ κτήματα πάντα φυλάσσειν.

ἀλλ᾽ ἄγε , τίς τοι ἔπειτα μετοιχομένη φάος οἴσει;

δμῳὰς δ᾽ οὐκ εἴας προβλωσκέμεν , αἵ κεν ἔφαινον.”

τὴν δ᾽ αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα:

“ξεῖνος ὅδ᾽ : οὐ γὰρ ἀεργὸν ἀνέξομαι ὅς κεν ἐμῆς γε

χοίνικος ἅπτηται , καὶ τηλόθεν εἰληλουθώς.”

ὣς ἄρ᾽ ἐφώνησεν , τῇ δ᾽ ἄπτερος ἔπλετο μῦθος.

κλήϊσεν δὲ θύρας μεγάρων εὖ ναιεταόντων.