Reading Center

ἥδε δὴ ἠὼς εἶσι δυσώνυμος , ἥ μ᾽ Ὀδυσῆος

οἴκου ἀποσχήσει : νῦν γὰρ καταθήσω ἄεθλον,

τοὺς πελέκεας , τοὺς κεῖνος ἐνὶ μεγάροισιν ἑοῖσιν

ἵστασχ᾽ ἑξείης , δρυόχους ὥς , δώδεκα πάντας:

στὰς δ᾽ ὅ γε πολλὸν ἄνευθε διαρρίπτασκεν ὀϊστόν.

νῦν δὲ μνηστήρεσσιν ἄεθλον τοῦτον ἐφήσω:

ὃς δέ κε ῥηΐτατ᾽ ἐντανύσῃ βιὸν ἐν παλάμῃσι

καὶ διοϊστεύσῃ πελέκεων δυοκαίδεκα πάντων,

τῷ κεν ἅμ᾽ ἑσποίμην , νοσφισσαμένη τόδε δῶμα

κουρίδιον , μάλα καλόν , ἐνίπλειον βιότοιο:

τοῦ ποτὲ μεμνήσεσθαι ὀΐομαι ἔν περ ὀνείρῳ.”

τὴν δ᾽ ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς

“ὦ γύναι αἰδοίη Λαερτιάδεω Ὀδυσῆος,

μηκέτι νῦν ἀνάβαλλε δόμοις ἔνι τοῦτον ἄεθλον:

πρὶν γάρ τοι πολύμητις ἐλεύσεται ἐνθάδ᾽ Ὀδυσσεύς,

πρὶν τούτους τόδε τόξον ἐΰξοον ἀμφαφόωντας

νευρήν τ᾽ ἐντανύσαι διοϊστεῦσαί τε σιδήρου.”

τὸν δ᾽ αὖτε προσέειπε περίφρων Πηνελόπεια:

“εἴ κ᾽ ἐθέλοις μοι , ξεῖνε , παρήμενος ἐν μεγάροισι

τέρπειν , οὔ κέ μοι ὕπνος ἐπὶ βλεφάροισι χυθείη.

ἀλλ᾽ οὐ γάρ πως ἔστιν ἀΰπνους ἔμμεναι αἰεὶ

ἀνθρώπους : ἐπὶ γάρ τοι ἑκάστῳ μοῖραν ἔθηκαν

ἀθάνατοι θνητοῖσιν ἐπὶ ζείδωρον ἄρουραν.

ἀλλ᾽ ἦ τοι μὲν ἐγὼν ὑπερώϊον εἰσαναβᾶσα

λέξομαι εἰς εὐνήν , ἥ μοι στονόεσσα τέτυκται,

αἰεὶ δάκρυσ᾽ ἐμοῖσι πεφυρμένη , ἐξ οὗ Ὀδυσσεὺς

ᾤχετ᾽ ἐποψόμενος Κακοΐλιον οὐκ ὀνομαστήν.

ἔνθα κε λεξαίμην : σὺ δὲ λέξεο τῷδ᾽ ἐνὶ οἴκῳ,

ἢ χαμάδις στορέσας ἤ τοι κατὰ δέμνια θέντων.”

ὣς εἰποῦσ᾽ ἀνέβαιν᾽ ὑπερώϊα σιγαλόεντα,