Reading Center

ἔνθ᾽ ἐπιδινηθέντε τιναξάσθην πτερὰ πυκνά,

ἐς δ᾽ ἰδέτην πάντων κεφαλάς , ὄσσοντο δ᾽ ὄλεθρον:

δρυψαμένω δ᾽ ὀνύχεσσι παρειὰς ἀμφί τε δειρὰς

δεξιὼ ἤιξαν διά τ᾽ οἰκία καὶ πόλιν αὐτῶν.

θάμβησαν δ᾽ ὄρνιθας , ἐπεὶ ἴδον ὀφθαλμοῖσιν:

ὥρμηναν δ᾽ ἀνὰ θυμὸν ἅ περ τελέεσθαι ἔμελλον.

τοῖσι δὲ καὶ μετέειπε γέρων ἥρως Ἁλιθέρσης

Μαστορίδης : ὁ γὰρ οἶος ὁμηλικίην ἐκέκαστο

ὄρνιθας γνῶναι καὶ ἐναίσιμα μυθήσασθαι:

ὅ σφιν ἐὺ φρονέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπε:

“κέκλυτε δὴ νῦν μευ , Ἰθακήσιοι , ὅττι κεν εἴπω:

μνηστῆρσιν δὲ μάλιστα πιφαυσκόμενος τάδε εἴρω:

τοῖσιν γὰρ μέγα πῆμα κυλίνδεται : οὐ γὰρ Ὀδυσσεὺς

δὴν ἀπάνευθε φίλων ὧν ἔσσεται , ἀλλά που ἤδη

ἐγγὺς ἐὼν τοῖσδεσσι φόνον καὶ κῆρα φυτεύει

πάντεσσιν : πολέσιν δὲ καὶ ἄλλοισιν κακὸν ἔσται,

οἳ νεμόμεσθ᾽ Ἰθάκην ἐυδείελον . ἀλλὰ πολὺ πρὶν

φραζώμεσθ᾽ , ὥς κεν καταπαύσομεν : οἱ δὲ καὶ αὐτοὶ

παυέσθων : καὶ γάρ σφιν ἄφαρ τόδε λώιόν ἐστιν.

οὐ γὰρ ἀπείρητος μαντεύομαι , ἀλλ᾽ ἐὺ εἰδώς:

καὶ γὰρ κείνῳ φημὶ τελευτηθῆναι ἅπαντα,

ὥς οἱ ἐμυθεόμην , ὅτε Ἴλιον εἰσανέβαινον

Ἀργεῖοι , μετὰ δέ σφιν ἔβη πολύμητις Ὀδυσσεύς.

φῆν κακὰ πολλὰ παθόντ᾽ , ὀλέσαντ᾽ ἄπο πάντας ἑταίρους,

ἄγνωστον πάντεσσιν ἐεικοστῷ ἐνιαυτῷ

οἴκαδ᾽ ἐλεύσεσθαι : τὰ δὲ δὴ νῦν πάντα τελεῖται.”

τὸν δ᾽ αὖτ᾽ Εὐρύμαχος Πολύβου πάϊς ἀντίον ηὔδα:

“ὦ γέρον , εἰ δ᾽ ἄγε νῦν μαντεύεο σοῖσι τέκεσσιν

οἴκαδ᾽ ἰών , μή πού τι κακὸν πάσχωσιν ὀπίσσω:

ταῦτα δ᾽ ἐγὼ σέο πολλὸν ἀμείνων μαντεύεσθαι.