Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
121
Ζηνός τε βροντῇ : φάτο γὰρ τίσασθαι ἀλείτας.
122
αἱ δ᾽ ἄλλαι δμῳαὶ κατὰ δώματα κάλ᾽ Ὀδυσῆος
123
ἀγρόμεναι ἀνέκαιον ἐπ᾽ ἐσχάρῃ ἀκάματον πῦρ.
124
Τηλέμαχος δ᾽ εὐνῆθεν ἀνίστατο , ἰσόθεος φώς,
125
εἵματα ἑσσάμενος : περὶ δὲ ξίφος ὀξὺ θέτ᾽ ὤμῳ:
126
ποσσὶ δ᾽ ὑπὸ λιπαροῖσιν ἐδήσατο καλὰ πέδιλα,
127
εἵλετο δ᾽ ἄλκιμον ἔγχος , ἀκαχμένον ὀξέι : χαλκῷ:
128
στῆ δ᾽ ἄρ᾽ ἐπ᾽ οὐδὸν ἰών , πρὸς δ᾽ Εὐρύκλειαν ἔειπε:
129
“μαῖα
φίλη , τὸν
ξεῖνον
ἐτιμήσασθ᾽
ἐνὶ
οἴκῳ
130
εὐνῇ καὶ σίτῳ , ἦ αὔτως κεῖται ἀκηδής;
131
τοιαύτη γὰρ ἐμὴ μήτηρ , πινυτή περ ἐοῦσα:
132
ἐμπλήγδην ἕτερόν γε τίει μερόπων ἀνθρώπων
133
χείρονα , τὸν δέ τ᾽ ἀρείον᾽ ἀτιμήσασ᾽ ἀποπέμπει.”
134
τὸν δ᾽ αὖτε προσέειπε περίφρων Εὐρύκλεια:
135
“οὐκ
ἄν
μιν
νῦν , τέκνον , ἀναίτιον
αἰτιόῳο.
136
οἶνον μὲν γὰρ πῖνε καθήμενος , ὄφρ᾽ ἔθελ᾽ αὐτός,
137
σίτου δ᾽ οὐκέτ᾽ ἔφη πεινήμεναι : εἴρετο γάρ μιν.
138
ἀλλ᾽ ὅτε δὴ κοίτοιο καὶ ὕπνου μιμνήσκοιτο,
139
ἡ μὲν δέμνι᾽ ἄνωγεν ὑποστορέσαι δμῳῇσιν,
140
αὐτὰρ ὅ γ᾽ , ὥς τις πάμπαν ὀϊζυρὸς καὶ ἄποτμος,
141
οὐκ ἔθελ᾽ ἐν λέκτροισι καὶ ἐν ῥήγεσσι καθεύδειν,
142
ἀλλ᾽ ἐν ἀδεψήτῳ βοέῃ καὶ κώεσιν οἰῶν
143
ἔδραθ᾽ ἐνὶ προδόμῳ : χλαῖναν δ᾽ ἐπιέσσαμεν ἡμεῖς.”
144
ὣς φάτο , Τηλέμαχος δὲ διὲκ μεγάροιο βεβήκει
145
ἔγχος ἔχων , ἅμα τῷ γε δύω κύνες ἀργοὶ ἕποντο.
146
βῆ δ᾽ ἴμεν εἰς ἀγορὴν μετ᾽ ἐϋκνήμιδας Ἀχαιούς.
147
ἡ δ᾽ αὖτε δμῳῇσιν ἐκέκλετο δῖα γυναικῶν,
148
Εὐρύκλει᾽ , Ὦπος θυγάτηρ Πεισηνορίδαο:
149
“ἀγρεῖθ᾽ , αἱ
μὲν
δῶμα
κορήσατε
ποιπνύσασαι,
150
ῥάσσατέ τ᾽ , ἔν τε θρόνοις εὐποιήτοισι τάπητας