Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
331
μνηστῆρας κατὰ δώματ᾽ , ἐπεὶ τόδε κέρδιον ἦεν,
332
εἰ νόστησ᾽ Ὀδυσεὺς καὶ ὑπότροπος ἵκετο δῶμα:
333
νῦν δ᾽ ἤδη τόδε δῆλον , ὅ τ᾽ οὐκέτι νόστιμός ἐστιν.
334
ἀλλ᾽ ἄγε , σῇ τάδε μητρὶ παρεζόμενος κατάλεξον,
335
γήμασθ᾽ ὅς τις ἄριστος ἀνὴρ καὶ πλεῖστα πόρῃσιν,
336
ὄφρα σὺ μὲν χαίρων πατρώϊα πάντα νέμηαι,
337
ἔσθων καὶ πίνων , ἡ δ᾽ ἄλλου δῶμα κομίζῃ.”
338
τὸν δ᾽ αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα:
339
“οὐ
μὰ
Ζῆν᾽ , Ἀγέλαε , καὶ
ἄλγεα
πατρὸς
ἐμοῖο,
340
ὅς που τῆλ᾽ Ἰθάκης ἢ ἔφθιται ἢ ἀλάληται,
341
οὔ τι διατρίβω μητρὸς γάμον , ἀλλὰ κελεύω
342
γήμασθ᾽ ᾧ κ᾽ ἐθέλῃ , ποτὶ δ᾽ ἄσπετα δῶρα δίδωμι.
343
αἰδέομαι δ᾽ ἀέκουσαν ἀπὸ μεγάροιο δίεσθαι
344
μύθῳ ἀναγκαίῳ : μὴ τοῦτο θεὸς τελέσειεν.”
345
ὣς φάτο Τηλέμαχος : μνηστῆρσι δὲ Παλλὰς Ἀθήνη
346
ἄσβεστον γέλω ὦρσε , παρέπλαγξεν δὲ νόημα.
347
οἱ δ᾽ ἤδη γναθμοῖσι γελοίων ἀλλοτρίοισιν,
348
αἱμοφόρυκτα δὲ δὴ κρέα ἤσθιον : ὄσσε δ᾽ ἄρα σφέων
349
δακρυόφιν πίμπλαντο , γόον δ᾽ ὠΐετο θυμός.
350
τοῖσι δὲ καὶ μετέειπε Θεοκλύμενος θεοειδής:
351
“ἆ
δειλοί , τί
κακὸν
τόδε
πάσχετε ; νυκτὶ
μὲν
ὑμέων
352
εἰλύαται κεφαλαί τε πρόσωπά τε νέρθε τε γοῦνα.
353
οἰμωγὴ δὲ δέδηε , δεδάκρυνται δὲ παρειαί,
354
αἵματι δ᾽ ἐρράδαται τοῖχοι καλαί τε μεσόδμαι:
355
εἰδώλων δὲ πλέον πρόθυρον , πλείη δὲ καὶ αὐλή,
356
ἱεμένων Ἔρεβόσδε ὑπὸ ζόφον : ἠέλιος δὲ
357
οὐρανοῦ ἐξαπόλωλε , κακὴ δ᾽ ἐπιδέδρομεν ἀχλύς.”
358
ὣς ἔφαθ᾽ , οἱ δ᾽ ἄρα πάντες ἐπ᾽ αὐτῷ ἡδὺ γέλασσαν.
359
τοῖσιν δ᾽ Εὐρύμαχος , Πολύβου πάϊς , ἦρχ᾽ ἀγορεύειν:
360
“ἀφραίνει
ξεῖνος
νέον
ἄλλοθεν
εἰληλουθώς.