Reading Center

ὣς ἔφατ᾽ , αὐτίκα δὲ χρυσόθρονος ἤλυθεν Ἠώς.

τῆς δ᾽ ἄρα κλαιούσης ὄπα σύνθετο δῖος Ὀδυσσεύς:

μερμήριζε δ᾽ ἔπειτα , δόκησε δέ οἱ κατὰ θυμὸν

ἤδη γιγνώσκουσα παρεστάμεναι κεφαλῆφι.

χλαῖναν μὲν συνελὼν καὶ κώεα , τοῖσιν ἐνεῦδεν,

ἐς μέγαρον κατέθηκεν ἐπὶ θρόνου , ἐκ δὲ βοείην

θῆκε θύραζε φέρων , Διὶ δ᾽ εὔξατο χεῖρας ἀνασχών:

“Ζεῦ πάτερ , εἴ μ᾽ ἐθέλοντες ἐπὶ τραφερήν τε καὶ ὑγρὴν

ἤγετ᾽ ἐμὴν ἐς γαῖαν , ἐπεί μ᾽ ἐκακώσατε λίην,

φήμην τίς μοι φάσθω ἐγειρομένων ἀνθρώπων

ἔνδοθεν , ἔκτοσθεν δὲ Διὸς τέρας ἄλλο φανήτω.”

ὣς ἔφατ᾽ εὐχόμενος : τοῦ δ᾽ ἔκλυε μητίετα Ζεύς,

αὐτίκα δ᾽ ἐβρόντησεν ἀπ᾽ αἰγλήεντος Ὀλύμπου,

ὑψόθεν ἐκ νεφέων : γήθησε δὲ δῖος Ὀδυσσεύς.

φήμην δ᾽ ἐξ οἴκοιο γυνὴ προέηκεν ἀλετρὶς

πλησίον , ἔνθ᾽ ἄρα οἱ μύλαι ἥατο ποιμένι λαῶν,

τῇσιν δώδεκα πᾶσαι ἐπερρώοντο γυναῖκες

ἄλφιτα τεύχουσαι καὶ ἀλείατα , μυελὸν ἀνδρῶν.

αἱ μὲν ἄρ᾽ ἄλλαι εὗδον , ἐπεὶ κατὰ πυρὸν ἄλεσσαν,

ἡ δὲ μί᾽ οὔπω παύετ᾽ , ἀφαυροτάτη δ᾽ ἐτέτυκτο:

ἥ ῥα μύλην στήσασα ἔπος φάτο , σῆμα ἄνακτι:

“Ζεῦ πάτερ , ὅς τε θεοῖσι καὶ ἀνθρώποισιν ἀνάσσεις,

ἦ μεγάλ᾽ ἐβρόντησας ἀπ᾽ οὐρανοῦ ἀστερόεντος,

οὐδέ ποθι νέφος ἐστί : τέρας νύ τεῳ τόδε φαίνεις.

κρῆνον νῦν καὶ ἐμοὶ δειλῇ ἔπος , ὅττι κεν εἴπω:

μνηστῆρες πύματόν τε καὶ ὕστατον ἤματι τῷδε

ἐν μεγάροις Ὀδυσῆος ἑλοίατο δαῖτ᾽ ἐρατεινήν,

οἳ δή μοι καμάτῳ θυμαλγέι : γούνατ᾽ ἔλυσαν

ἄλφιτα τευχούσῃ : νῦν ὕστατα δειπνήσειαν.”

ὣς ἄρ᾽ ἔφη , χαῖρεν δὲ κλεηδόνι δῖος Ὀδυσσεὺς