Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
121
πᾶσι μίαν μακρήν , καὶ ἐπὶ στάθμην ἴθυνεν,
122
ἀμφὶ δὲ γαῖαν ἔναξε : τάφος δ᾽ ἕλε πάντας ἰδόντας,
123
ὡς εὐκόσμως στῆσε : πάρος δ᾽ οὐ πώ ποτ᾽ ὀπώπει.
124
στῆ δ᾽ ἄρ᾽ ἐπ᾽ οὐδὸν ἰὼν καὶ τόξου πειρήτιζε.
125
τρὶς μέν μιν πελέμιξεν ἐρύσσεσθαι μενεαίνων,
126
τρὶς δὲ μεθῆκε βίης , ἐπιελπόμενος τό γε θυμῷ,
127
νευρὴν ἐντανύειν διοϊστεύσειν τε σιδήρου.
128
καί νύ κε δή ῥ᾽ ἐτάνυσσε βίῃ τὸ τέταρτον ἀνέλκων,
129
ἀλλ᾽ Ὀδυσεὺς ἀνένευε καὶ ἔσχεθεν ἱέμενόν περ.
130
τοῖς δ᾽ αὖτις μετέειφ᾽ ἱερὴ ἲς Τηλεμάχοιο:
131
“ὢ
πόποι , ἦ
καὶ
ἔπειτα
κακός
τ᾽
ἔσομαι
καὶ
ἄκικυς,
132
ἠὲ νεώτερός εἰμι καὶ οὔ πω χερσὶ πέποιθα
133
ἄνδρ᾽ ἀπαμύνασθαι , ὅτε τις πρότερος χαλεπήνῃ.
134
ἀλλ᾽ ἄγεθ᾽ , οἵ περ ἐμεῖο βίῃ προφερέστεροί ἐστε,
135
τόξου πειρήσασθε , καὶ ἐκτελέωμεν ἄεθλον.”
136
ὣς εἰπὼν τόξον μὲν ἀπὸ ἕο θῆκε χαμᾶζε,
137
κλίνας κολλητῇσιν ἐϋξέστῃς σανίδεσσιν,
138
αὐτοῦ δ᾽ ὠκὺ βέλος καλῇ προσέκλινε κορώνῃ,
139
ἂψ δ᾽ αὖτις κατ᾽ ἄρ᾽ ἕζετ᾽ ἐπὶ θρόνου ἔνθεν ἀνέστη.
140
τοῖσιν δ᾽ Ἀντίνοος μετέφη , Εὐπείθεος υἱός:
141
“ὄρνυσθ᾽
ἑξείης
ἐπιδέξια
πάντες
ἑταῖροι,
142
ἀρξάμενοι τοῦ χώρου ὅθεν τέ περ οἰνοχοεύει.”
143
ὣς ἔφατ᾽ Ἀντίνοος , τοῖσιν δ᾽ ἐπιήνδανε μῦθος.
144
Λειώδης δὲ πρῶτος ἀνίστατο , Οἴνοπος υἱός,
145
ὅ σφι θυοσκόος ἔσκε , παρὰ κρητῆρα δὲ καλὸν
146
ἷζε μυχοίτατος αἰέν : ἀτασθαλίαι δέ οἱ οἴῳ
147
ἐχθραὶ ἔσαν , πᾶσιν δὲ νεμέσσα μνηστήρεσσιν:
148
ὅς ῥα τότε πρῶτος τόξον λάβε καὶ βέλος ὠκύ.
149
στῆ δ᾽ ἄρ᾽ ἐπ᾽ οὐδὸν ἰὼν καὶ τόξου πειρήτιζεν,
150
οὐδέ μιν ἐντάνυσε : πρὶν γὰρ κάμε χεῖρας ἀνέλκων