Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
181
ὣς φάθ᾽ , ὁ δ᾽ αἶψ᾽ ἀνέκαιε Μελάνθιος ἀκάματον πῦρ,
182
πὰρ δὲ φέρων δίφρον θῆκεν καὶ κῶας ἐπ᾽ αὐτοῦ,
183
ἐκ δὲ στέατος ἔνεικε μέγαν τροχὸν ἔνδον ἐόντος:
184
τῷ ῥα νέοι θάλποντες ἐπειρῶντ᾽ : οὐδ᾽ ἐδύναντο
185
ἐντανύσαι , πολλὸν δὲ βίης ἐπιδευέες ἦσαν.
186
Ἀντίνοος δ᾽ ἔτ᾽ ἐπεῖχε καὶ Εὐρύμαχος θεοειδής,
187
ἀρχοὶ μνηστήρων : ἀρετῇ δ᾽ ἔσαν ἔξοχ᾽ ἄριστοι.
188
τὼ δ᾽ ἐξ οἴκου βῆσαν ὁμαρτήσαντες ἅμ᾽ ἄμφω
189
βουκόλος ἠδὲ συφορβὸς Ὀδυσσῆος θείοιο:
190
ἐκ δ᾽ αὐτὸς μετὰ τοὺς δόμου ἤλυθε δῖος Ὀδυσσεύς.
191
ἀλλ᾽ ὅτε δή ῥ᾽ ἐκτὸς θυρέων ἔσαν ἠδὲ καὶ αὐλῆς,
192
φθεγξάμενός σφε ἔπεσσι προσηύδα μειλιχίοισι:
193
“βουκόλε
καὶ
σύ , συφορβέ , ἔπος
τί
κε
μυθησαίμην,
194
ἦ αὐτὸς κεύθω ; φάσθαι δέ με θυμὸς ἀνώγει.
195
ποῖοί κ᾽ εἶτ᾽ Ὀδυσῆϊ ἀμυνέμεν , εἴ ποθεν ἔλθοι
196
ὧδε μάλ᾽ ἐξαπίνης καί τις θεὸς αὐτὸν ἐνείκαι;
197
ἤ κε μνηστήρεσσιν ἀμύνοιτ᾽ ἦ Ὀδυσῆϊ;
198
εἴπαθ᾽ ὅπως ὑμέας κραδίη θυμός τε κελεύει.”
199
τὸν δ᾽ αὖτε προσέειπε βοῶν ἐπιβουκόλος ἀνήρ:
200
“Ζεῦ
πάτερ , αἲ
γὰρ
τοῦτο
τελευτήσειας
ἐέλδωρ,
201
ὡς ἔλθοι μὲν κεῖνος ἀνήρ , ἀγάγοι δέ ἑ δαίμων:
202
γνοίης χ᾽ οἵη ἐμὴ δύναμις καὶ χεῖρες ἕπονται.”
203
ὣς δ᾽ αὔτως Εὔμαιος ἐπεύχετο πᾶσι θεοῖσι
204
νοστῆσαι Ὀδυσῆα πολύφρονα ὅνδε δόμονδε.
205
αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ τῶν γε νόον νημερτέ᾽ ἀνέγνω,
206
ἐξαῦτίς σφε ἔπεσσιν ἀμειβόμενος προσέειπεν:
207
“ἔνδον
μὲν
δὴ
ὅδ᾽
αὐτὸς
ἐγώ , κακὰ
πολλὰ
μογήσας
208
ἤλυθον εἰκοστῷ ἔτεϊ ἐς πατρίδα γαῖαν.
209
γιγνώσκω δ᾽ ὡς σφῶϊν ἐελδομένοισιν ἱκάνω
210
οἴοισι δμώων : τῶν δ᾽ ἄλλων οὔ τευ ἄκουσα