Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
271
κοῦροι δὲ κρητῆρας ἐπεστέψαντο ποτοῖο,
272
νώμησαν δ᾽ ἄρα πᾶσιν ἐπαρξάμενοι δεπάεσσιν.
273
οἱ δ᾽ ἐπεὶ οὖν σπεῖσάν τ᾽ ἔπιόν θ᾽ ὅσον ἤθελε θυμός,
274
τοῖς δὲ δολοφρονέων μετέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς:
275
“κέκλυτέ
μευ , μνηστῆρες
ἀγακλειτῆς
βασιλείης:
276
ὄφρ᾽ εἴπω τά με θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι κελεύει:
277
Εὐρύμαχον δὲ μάλιστα καὶ Ἀντίνοον θεοειδέα
278
λίσσομ᾽ , ἐπεὶ καὶ τοῦτο ἔπος κατὰ μοῖραν ἔειπε,
279
νῦν μὲν παῦσαι τόξον , ἐπιτρέψαι δὲ θεοῖσιν:
280
ἠῶθεν δὲ θεὸς δώσει κράτος ᾧ κ᾽ ἐθέλῃσιν.
281
ἀλλ᾽ ἄγ᾽ ἐμοὶ δότε τόξον ἐΰξοον , ὄφρα μεθ᾽ ὑμῖν
282
χειρῶν καὶ σθένεος πειρήσομαι , ἤ μοι ἔτ᾽ ἐστὶν
283
ἴς , οἵη πάρος ἔσκεν ἐνὶ γναμπτοῖσι μέλεσσιν,
284
ἦ ἤδη μοι ὄλεσσεν ἄλη τ᾽ ἀκομιστίη τε.”
285
ὣς ἔφαθ᾽ , οἱ δ᾽ ἄρα πάντες ὑπερφιάλως νεμέσησαν,
286
δείσαντες μὴ τόξον ἐΰξοον ἐντανύσειεν.
287
Ἀντίνοος δ᾽ ἐνένιπεν ἔπος τ᾽ ἔφατ᾽ ἔκ τ᾽ ὀνόμαζεν:
288
“ἆ
δειλὲ
ξείνων , ἔνι
τοι
φρένες
οὐδ᾽
ἠβαιαί:
289
οὐκ ἀγαπᾷς ὃ ἕκηλος ὑπερφιάλοισι μεθ᾽ ἡμῖν
290
δαίνυσαι , οὐδέ τι δαιτὸς ἀμέρδεαι , αὐτὰρ ἀκούεις
291
μύθων ἡμετέρων καὶ ῥήσιος ; οὐδέ τις ἄλλος
292
ἡμετέρων μύθων ξεῖνος καὶ πτωχὸς ἀκούει.
293
οἶνός σε τρώει μελιηδής , ὅς τε καὶ ἄλλους
294
βλάπτει , ὃς ἄν μιν χανδὸν ἕλῃ μηδ᾽ αἴσιμα πίνῃ.
295
οἶνος καὶ Κένταυρον , ἀγακλυτὸν Εὐρυτίωνα,
296
ἄασ᾽ ἐνὶ μεγάρῳ μεγαθύμου Πειριθόοιο,
297
ἐς Λαπίθας ἐλθόνθ᾽ : ὁ δ᾽ ἐπεὶ φρένας ἄασεν οἴνῳ,
298
μαινόμενος κάκ᾽ ἔρεξε δόμον κάτα Πειριθόοιο:
299
ἥρωας δ᾽ ἄχος εἷλε , διὲκ προθύρου δὲ θύραζε
300
ἕλκον ἀναΐξαντες , ἀπ᾽ οὔατα νηλέϊ χαλκῷ