Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
91
μνηστήρεσσιν ἄεθλον ἀάατον : οὐ γὰρ ὀΐω
92
ῥηϊδίως τόδε τόξον ἐΰξοον ἐντανύεσθαι.
93
οὐ γάρ τις μέτα τοῖος ἀνὴρ ἐν τοίσδεσι πᾶσιν
94
οἷος Ὀδυσσεὺς ἔσκεν : ἐγὼ δέ μιν αὐτὸς ὄπωπα,
95
καὶ γὰρ μνήμων εἰμί , πάϊς δ᾽ ἔτι νήπιος ἦα.”
96
ὣς φάτο , τῷ δ᾽ ἄρα θυμὸς ἐνὶ στήθεσσιν ἐώλπει
97
νευρὴν ἐντανύσειν διοϊστεύσειν τε σιδήρου.
98
ἦ τοι ὀϊστοῦ γε πρῶτος γεύσεσθαι ἔμελλεν
99
ἐκ χειρῶν Ὀδυσῆος ἀμύμονος , ὃν τότ᾽ ἀτίμα
100
ἥμενος ἐν μεγάροις , ἐπὶ δ᾽ ὤρνυε πάντας ἑταίρους.
101
τοῖσι δὲ καὶ μετέειφ᾽ ἱερὴ ἲς Τηλεμάχοιο:
102
“ὢ
πόποι , ἦ
μάλα
με
Ζεὺς
ἄφρονα
θῆκε
Κρονίων:
103
μήτηρ μέν μοί φησι φίλη , πινυτή περ ἐοῦσα,
104
ἄλλῳ ἅμ᾽ ἕψεσθαι νοσφισσαμένη τόδε δῶμα:
105
αὐτὰρ ἐγὼ γελόω καὶ τέρπομαι ἄφρονι θυμῷ.
106
ἀλλ᾽ ἄγετε , μνηστῆρες , ἐπεὶ τόδε φαίνετ᾽ ἄεθλον,
107
οἵη νῦν οὐκ ἔστι γυνὴ κατ᾽ Ἀχαιΐδα γαῖαν,
108
οὔτε Πύλου ἱερῆς οὔτ᾽ Ἄργεος οὔτε Μυκήνης:
109
οὔτ᾽ αὐτῆς Ἰθάκης οὔτ᾽ ἠπείροιο μελαίνης:
110
καὶ δ᾽ αὐτοὶ τόδε γ᾽ ἴστε : τί με χρὴ μητέρος αἴνου;
111
ἀλλ᾽ ἄγε μὴ μύνῃσι παρέλκετε μηδ᾽ ἔτι τόξου
112
δηρὸν ἀποτρωπᾶσθε τανυστύος , ὄφρα ἴδωμεν.
113
καὶ δέ κεν αὐτὸς ἐγὼ τοῦ τόξου πειρησαίμην:
114
εἰ δέ κεν ἐντανύσω διοϊστεύσω τε σιδήρου,
115
οὔ κέ μοι ἀχνυμένῳ τάδε δώματα πότνια μήτηρ
116
λείποι ἅμ᾽ ἄλλῳ ἰοῦσ᾽ , ὅτ᾽ ἐγὼ κατόπισθε λιποίμην
117
οἷός τ᾽ ἤδη πατρὸς ἀέθλια κάλ᾽ ἀνελέσθαι.”
118
ἦ καὶ ἀπ᾽ ὤμοιϊν χλαῖναν θέτο φοινικόεσσαν
119
ὀρθὸς ἀναΐξας , ἀπὸ δὲ ξίφος ὀξὺ θέτ᾽ ὤμων.
120
πρῶτον μὲν πελέκεας στῆσεν , διὰ τάφρον ὀρύξας