Reading Center

“Εὐρύμαχ᾽ , οὐδ᾽ εἴ μοι πατρώϊα πάντ᾽ ἀποδοῖτε,

ὅσσα τε νῦν ὔμμ᾽ ἐστὶ καὶ εἴ ποθεν ἄλλ᾽ ἐπιθεῖτε,

οὐδέ κεν ὣς ἔτι χεῖρας ἐμὰς λήξαιμι φόνοιο

πρὶν πᾶσαν μνηστῆρας ὑπερβασίην ἀποτῖσαι.

νῦν ὑμῖν παράκειται ἐναντίον ἠὲ μάχεσθαι

ἢ φεύγειν , ὅς κεν θάνατον καὶ κῆρας ἀλύξῃ:

ἀλλά τιν᾽ οὐ φεύξεσθαι ὀΐομαι αἰπὺν ὄλεθρον.”

ὣς φάτο , τῶν δ᾽ αὐτοῦ λύτο γούνατα καὶ φίλον ἦτορ.

τοῖσιν δ᾽ Εὐρύμαχος προσεφώνεε δεύτερον αὖτις:

“ὦ φίλοι , οὐ γὰρ σχήσει ἀνὴρ ὅδε χεῖρας ἀάπτους,

ἀλλ᾽ ἐπεὶ ἔλλαβε τόξον ἐΰξοον ἠδὲ φαρέτρην,

οὐδοῦ ἄπο ξεστοῦ τοξάσσεται , εἰς ὅ κε πάντας

ἄμμε κατακτείνῃ : ἀλλὰ μνησώμεθα χάρμης.

φάσγανά τε σπάσσασθε καὶ ἀντίσχεσθε τραπέζας

ἰῶν ὠκυμόρων : ἐπὶ δ᾽ αὐτῷ πάντες ἔχωμεν

ἀθρόοι , εἴ κέ μιν οὐδοῦ ἀπώσομεν ἠδὲ θυράων,

ἔλθωμεν δ᾽ ἀνὰ ἄστυ , βοὴ δ᾽ ὤκιστα γένοιτο:

τῷ κε τάχ᾽ οὗτος ἀνὴρ νῦν ὕστατα τοξάσσαιτο.”

ὣς ἄρα φωνήσας εἰρύσσατο φάσγανον ὀξὺ

χάλκεον , ἀμφοτέρωθεν ἀκαχμένον , ἆλτο δ᾽ ἐπ᾽ αὐτῷ

σμερδαλέα ἰάχων : ὁ δ᾽ ἁμαρτῆ δῖος Ὀδυσσεὺς

ἰὸν ἀποπροίει , βάλε δὲ στῆθος παρὰ μαζόν,

ἐν δέ οἱ ἥπατι πῆξε θοὸν βέλος : ἐκ δ᾽ ἄρα χειρὸς

φάσγανον ἧκε χαμᾶζε , περιρρηδὴς δὲ τραπέζῃ

κάππεσεν ἰδνωθείς , ἀπὸ δ᾽ εἴδατα χεῦεν ἔραζε

καὶ δέπας ἀμφικύπελλον : ὁ δὲ χθόνα τύπτε μετώπῳ

θυμῷ ἀνιάζων , ποσὶ δὲ θρόνον ἀμφοτέροισι

λακτίζων ἐτίνασσε : κατ᾽ ὀφθαλμῶν δ᾽ ἔχυτ᾽ ἀχλύς.

Ἀμφίνομος δ᾽ Ὀδυσῆος ἐείσατο κυδαλίμοιο

ἀντίος ἀΐξας , εἴρυτο δὲ φάσγανον ὀξύ,