Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
91
εἴ πώς οἱ εἴξειε θυράων . ἀλλ᾽ ἄρα μιν φθῆ
92
Τηλέμαχος κατόπισθε βαλὼν χαλκήρεϊ δουρὶ
93
ὤμων μεσσηγύς , διὰ δὲ στήθεσφιν ἔλασσεν:
94
δούπησεν δὲ πεσών , χθόνα δ᾽ ἤλασε παντὶ μετώπῳ.
95
Τηλέμαχος δ᾽ ἀπόρουσε , λιπὼν δολιχόσκιον ἔγχος
96
αὐτοῦ ἐν Ἀμφινόμῳ : περὶ γὰρ δίε μή τις Ἀχαιῶν
97
ἔγχος ἀνελκόμενον δολιχόσκιον ἢ ἐλάσειε
98
φασγάνῳ ἀΐξας ἠὲ προπρηνέα τύψας.
99
βῆ δὲ θέειν , μάλα δ᾽ ὦκα φίλον πατέρ᾽ εἰσαφίκανεν,
100
ἀγχοῦ δ᾽ ἱστάμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα:
101
“ὦ
πάτερ , ἤδη
τοι
σάκος
οἴσω
καὶ
δύο
δοῦρε
102
καὶ κυνέην πάγχαλκον , ἐπὶ κροτάφοις ἀραρυῖαν
103
αὐτός τ᾽ ἀμφιβαλεῦμαι ἰών , δώσω δὲ συβώτῃ
104
καὶ τῷ βουκόλῳ ἄλλα : τετευχῆσθαι γὰρ ἄμεινον.”
105
τὸν δ᾽ ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς:
106
“οἶσε
θέων , ἧός
μοι
ἀμύνεσθαι
πάρ᾽
ὀϊστοί,
107
μή μ᾽ ἀποκινήσωσι θυράων μοῦνον ἐόντα.”
108
ὣς φάτο , Τηλέμαχος δὲ φίλῳ ἐπεπείθετο πατρί,
109
βῆ δ᾽ ἴμεναι θάλαμόνδ᾽ , ὅθι οἱ κλυτὰ τεύχεα κεῖτο.
110
ἔνθεν τέσσαρα μὲν σάκε᾽ ἔξελε , δούρατα δ᾽ ὀκτὼ
111
καὶ πίσυρας κυνέας χαλκήρεας ἱπποδασείας:
112
βῆ δὲ φέρων , μάλα δ᾽ ὦκα φίλον πατέρ᾽ εἰσαφίκανεν,
113
αὐτὸς δὲ πρώτιστα περὶ χροῒ δύσετο χαλκόν:
114
ὣς δ᾽ αὔτως τὼ δμῶε δυέσθην τεύχεα καλά,
115
ἔσταν δ᾽ ἀμφ᾽ Ὀδυσῆα δαΐφρονα ποικιλομήτην.
116
αὐτὰρ ὅ γ᾽ , ὄφρα μὲν αὐτῷ ἀμύνεσθαι ἔσαν ἰοί.
117
τόφρα μνηστήρων ἕνα γ᾽ αἰεὶ ᾧ ἐνὶ οἴκῳ
118
βάλλε τιτυσκόμενος : τοὶ δ᾽ ἀγχιστῖνοι ἔπιπτον.
119
αὐτὰρ ἐπεὶ λίπον ἰοὶ ὀϊστεύοντα ἄνακτα,
120
τόξον μὲν πρὸς σταθμὸν ἐϋσταθέος μεγάροιο