Reading Center

εἰ μὴ ἄρ᾽ ἄλλ᾽ ἐνόησε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη.

νύκτα μὲν ἐν περάτῃ δολιχὴν σχέθεν , Ἠῶ δ᾽ αὖτε

ῥύσατ᾽ ἐπ᾽ Ὠκεανῷ χρυσόθρονον , οὐδ᾽ ἔα ἵππους

ζεύγνυσθ᾽ ὠκύποδας , φάος ἀνθρώποισι φέροντας,

Λάμπον καὶ Φαέθονθ᾽ , οἵ τ᾽ Ἠῶ πῶλοι ἄγουσι.

καὶ τότ᾽ ἄρ᾽ ἣν ἄλοχον προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς

“ὦ γύναι , οὐ γάρ πω πάντων ἐπὶ πείρατ᾽ ἀέθλων

ἤλθομεν , ἀλλ᾽ ἔτ᾽ ὄπισθεν ἀμέτρητος πόνος ἔσται,

πολλὸς καὶ χαλεπός , τὸν ἐμὲ χρὴ πάντα τελέσσαι.

ὣς γάρ μοι ψυχὴ μαντεύσατο Τειρεσίαο

ἤματι τῷ ὅτε δὴ κατέβην δόμον Ἄϊδος εἴσω,

νόστον ἑταίροισιν διζήμενος ἠδ᾽ ἐμοὶ αὐτῷ.

ἀλλ᾽ ἔρχευ , λέκτρονδ᾽ ἴομεν , γύναι , ὄφρα καὶ ἤδη

ὕπνῳ ὕπο γλυκερῷ ταρπώμεθα κοιμηθέντε.”

τὸν δ᾽ αὖτε προσέειπε περίφρων Πηνελόπεια:

“εὐνὴ μὲν δή σοί γε τότ᾽ ἔσσεται ὁππότε θυμῷ

σῷ ἐθέλῃς , ἐπεὶ ἄρ σε θεοὶ ποίησαν ἱκέσθαι

οἶκον ἐϋκτίμενον καὶ σὴν ἐς πατρίδα γαῖαν:

ἀλλ᾽ ἐπεὶ ἐφράσθης καί τοι θεὸς ἔμβαλε θυμῷ,

εἴπ᾽ ἄγε μοι τὸν ἄεθλον , ἐπεὶ καὶ ὄπισθεν , ὀΐω,

πεύσομαι , αὐτίκα δ᾽ ἐστὶ δαήμεναι οὔ τι χέρειον.”

τὴν δ᾽ ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς:

“δαιμονίη , τί τ᾽ ἄρ᾽ αὖ με μάλ᾽ ὀτρύνουσα κελεύεις

εἰπέμεν ; αὐτὰρ ἐγὼ μυθήσομαι οὐδ᾽ ἐπικεύσω.

οὐ μέν τοι θυμὸς κεχαρήσεται : οὐδὲ γὰρ αὐτὸς

χαίρω , ἐπεὶ μάλα πολλὰ βροτῶν ἐπὶ ἄστε᾽ ἄνωγεν

ἐλθεῖν , ἐν χείρεσσιν ἔχοντ᾽ εὐῆρες ἐρετμόν,

εἰς ὅ κε τοὺς ἀφίκωμαι οἳ οὐκ ἴσασι θάλασσαν

ἀνέρες , οὐδέ θ᾽ ἅλεσσι μεμιγμένον εἶδαρ ἔδουσιν:

οὐδ᾽ ἄρα τοί γ᾽ ἴσασι νέας φοινικοπαρῄους,