Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
ἄντα τιτυσκόμενος : τοὶ δ᾽ ἀγχιστῖνοι ἔπιπτον.
γνωτὸν δ᾽ ἦν ὅ ῥά τίς σφι θεῶν ἐπιτάρροθος ἦεν:
αὐτίκα γὰρ κατὰ δώματ᾽ ἐπισπόμενοι μένεϊ σφῷ
κτεῖνον ἐπιστροφάδην , τῶν δὲ στόνος ὤρνυτ᾽ ἀεικὴς
185
κράτων τυπτομένων , δάπεδον δ᾽ ἅπαν αἵματι θῦεν.
ὣς ἡμεῖς , Ἀγάμεμνον , ἀπωλόμεθ᾽ , ὧν ἔτι καὶ νῦν
σώματ᾽ ἀκηδέα κεῖται ἐνὶ μεγάροις Ὀδυσῆος:
οὐ γάρ πω ἴσασι φίλοι κατὰ δώμαθ᾽ ἑκάστου,
οἵ κ᾽ ἀπονίψαντες μέλανα βρότον ἐξ ὠτειλέων
190
κατθέμενοι γοάοιεν : ὃ γὰρ γέρας ἐστὶ θανόντων.”
τὸν δ᾽ αὖτε ψυχὴ προσεφώνεεν Ἀτρεΐδαο:
“ὄλβιε Λαέρταο πάϊ , πολυμήχαν᾽ Ὀδυσσεῦ,
ἦ ἄρα σὺν μεγάλῃ ἀρετῇ ἐκτήσω ἄκοιτιν.
ὡς ἀγαθαὶ φρένες ἦσαν ἀμύμονι Πηνελοπείῃ,
195
κούρῃ Ἰκαρίου : ὡς εὖ μέμνητ᾽ Ὀδυσῆος,
ἀνδρὸς κουριδίου : τῷ οἱ κλέος οὔ ποτ᾽ ὀλεῖται
ἧς ἀρετῆς , τεύξουσι δ᾽ ἐπιχθονίοισιν ἀοιδὴν
ἀθάνατοι χαρίεσσαν ἐχέφρονι Πηνελοπείῃ,
οὐχ ὡς Τυνδαρέου κούρη κακὰ μήσατο ἔργα,
200
κουρίδιον κτείνασα πόσιν , στυγερὴ δέ τ᾽ ἀοιδὴ
ἔσσετ᾽ ἐπ᾽ ἀνθρώπους , χαλεπὴν δέ τε φῆμιν ὀπάσσει
θηλυτέρῃσι γυναιξί , καὶ ἥ κ᾽ εὐεργὸς ἔῃσιν.”
ὣς οἱ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον,
ἑσταότ᾽ εἰν Ἀΐδαο δόμοις , ὑπὸ κεύθεσι γαίης:
205
οἱ δ᾽ ἐπεὶ ἐκ πόλιος κατέβαν , τάχα δ᾽ ἀγρὸν ἵκοντο
καλὸν Λαέρταο τετυγμένον , ὅν ῥά ποτ᾽ αὐτὸς
Λαέρτης κτεάτισσεν , ἐπεὶ μάλα πόλλ᾽ ἐμόγησεν.
ἔνθα οἱ οἶκος ἔην , περὶ δὲ κλίσιον θέε πάντη,
ἐν τῷ σιτέσκοντο καὶ ἵζανον ἠδὲ ἴαυον
210
δμῶες ἀναγκαῖοι , τοί οἱ φίλα ἐργάζοντο.