Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
241
τὰ φρονέων ἰθὺς κίεν αὐτοῦ δῖος Ὀδυσσεύς.
242
ἦ τοι ὁ μὲν κατέχων κεφαλὴν φυτὸν ἀμφελάχαινε:
243
τὸν δὲ παριστάμενος προσεφώνεε φαίδιμος υἱός:
244
“ὦ
γέρον , οὐκ
ἀδαημονίη
σ᾽
ἔχει
ἀμφιπολεύειν
245
ὄρχατον , ἀλλ᾽ εὖ τοι κομιδὴ ἔχει , οὐδέ τι πάμπαν,
246
οὐ φυτόν , οὐ συκέη , οὐκ ἄμπελος , οὐ μὲν ἐλαίη,
247
οὐκ ὄγχνη , οὐ πρασιή τοι ἄνευ κομιδῆς κατὰ κῆπον.
248
ἄλλο δέ τοι ἐρέω , σὺ δὲ μὴ χόλον ἔνθεο θυμῷ
249
αὐτόν σ᾽ οὐκ ἀγαθὴ κομιδὴ ἔχει , ἀλλ᾽ ἅμα γῆρας
250
λυγρὸν ἔχεις αὐχμεῖς τε κακῶς καὶ ἀεικέα ἕσσαι.
251
οὐ μὲν ἀεργίης γε ἄναξ ἕνεκ᾽ οὔ σε κομίζει,
252
οὐδέ τί τοι δούλειον ἐπιπρέπει εἰσοράασθαι
253
εἶδος καὶ μέγεθος : βασιλῆϊ γὰρ ἀνδρὶ ἔοικας.
254
τοιούτῳ δὲ ἔοικας , ἐπεὶ λούσαιτο φάγοι τε,
255
εὑδέμεναι μαλακῶς : ἡ γὰρ δίκη ἐστὶ γερόντων.
256
ἀλλ᾽ ἄγε μοι τόδε εἰπὲ καὶ ἀτρεκέως κατάλεξον,
257
τεῦ δμὼς εἶς ἀνδρῶν ; τεῦ δ᾽ ὄρχατον ἀμφιπολεύεις;
258
καὶ μοι τοῦτ᾽ ἀγόρευσον ἐτήτυμον , ὄφρ᾽ ἐῢ εἰδῶ,
259
εἰ ἐτεόν γ᾽ Ἰθάκην τήνδ᾽ ἱκόμεθ᾽ , ὥς μοι ἔειπεν
260
οὗτος ἀνὴρ νῦν δὴ ξυμβλήμενος ἐνθάδ᾽ ἰόντι,
261
οὔ τι μάλ᾽ ἀρτίφρων , ἐπεὶ οὐ τόλμησεν ἕκαστα
262
εἰπεῖν ἠδ᾽ ἐπακοῦσαι ἐμὸν ἔπος , ὡς ἐρέεινον
263
ἀμφὶ ξείνῳ ἐμῷ , ἤ που ζώει τε καὶ ἔστιν
264
ἦ ἤδη τέθνηκε καὶ εἰν Ἀΐδαο δόμοισιν.
265
ἐκ γάρ τοι ἐρέω , σὺ δὲ σύνθεο καί μευ ἄκουσον:
266
ἄνδρα ποτ᾽ ἐξείνισσα φίλῃ ἐνὶ πατρίδι γαίῃ
267
ἡμέτερόνδ᾽ ἐλθόντα , καὶ οὔ πω τις βροτὸς ἄλλος
268
ξείνων τηλεδαπῶν φιλίων ἐμὸν ἵκετο δῶμα:
269
εὔχετο δ᾽ ἐξ Ἰθάκης γένος ἔμμεναι , αὐτὰρ ἔφασκε
270
Λαέρτην Ἀρκεισιάδην πατέρ᾽ ἔμμεναι αὐτῷ.