Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
271
τὸν μὲν ἐγὼ πρὸς δώματ᾽ ἄγων ἐῢ ἐξείνισσα,
272
ἐνδυκέως φιλέων , πολλῶν κατὰ οἶκον ἐόντων,
273
καί οἱ δῶρα πόρον ξεινήϊα , οἷα ἐῴκει.
274
χρυσοῦ μέν οἱ δῶκ᾽ εὐεργέος ἑπτὰ τάλαντα,
275
δῶκα δέ οἱ κρητῆρα πανάργυρον ἀνθεμόεντα,
276
δώδεκα δ᾽ ἁπλοΐδας χλαίνας , τόσσους δὲ τάπητας,
277
τόσσα δὲ φάρεα καλά , τόσους δ᾽ ἐπὶ τοῖσι χιτῶνας,
278
χωρὶς δ᾽ αὖτε γυναῖκας , ἀμύμονα ἔργα ἰδυίας,
279
τέσσαρας εἰδαλίμας , ἃς ἤθελεν αὐτὸς ἑλέσθαι.”
280
τὸν δ᾽ ἠμείβετ᾽ ἔπειτα πατὴρ κατὰ δάκρυον εἴβων:
281
“ξεῖν᾽ , ἦ
τοι
μὲν
γαῖαν
ἱκάνεις , ἣν
ἐρεείνεις,
282
ὑβρισταὶ δ᾽ αὐτὴν καὶ ἀτάσθαλοι ἄνδρες ἔχουσιν:
283
δῶρα δ᾽ ἐτώσια ταῦτα χαρίζεο , μυρί᾽ ὀπάζων:
284
εἰ γάρ μιν ζωόν γ᾽ ἐκίχεις Ἰθάκης ἐνὶ δήμῳ,
285
τῷ κέν σ᾽ εὖ δώροισιν ἀμειψάμενος ἀπέπεμψε
286
καὶ ξενίῃ ἀγαθῇ ἡ γὰρ θέμις , ὅς τις ὑπάρξῃ.
287
ἀλλ᾽ ἄγε μοι τόδε εἰπὲ καὶ ἀτρεκέως κατάλεξον,
288
πόστον δὴ ἔτος ἐστίν , ὅτε ξείνισσας ἐκεῖνον
289
σὸν ξεῖνον δύστηνον , ἐμὸν παῖδ᾽ , εἴ ποτ᾽ ἔην γε,
290
δύσμορον ; ὅν που τῆλε φίλων καὶ πατρίδος αἴης
291
ἠέ που ἐν πόντῳ φάγον ἰχθύες , ἢ ἐπὶ χέρσου
292
θηρσὶ καὶ οἰωνοῖσιν ἕλωρ γένετ᾽ : οὐδέ ἑ μήτηρ
293
κλαῦσε περιστείλασα πατήρ θ᾽ , οἵ μιν τεκόμεσθα:
294
οὐδ᾽ ἄλοχος πολύδωρος , ἐχέφρων Πηνελόπεια,
295
κώκυσ᾽ ἐν λεχέεσσιν ἑὸν πόσιν , ὡς ἐπεῴκει,
296
ὀφθαλμοὺς καθελοῦσα : τὸ γὰρ γέρας ἐστὶ θανόντων.
297
καί μοι τοῦτ᾽ ἀγόρευσον ἐτήτυμον , ὄφρ᾽ ἐῢ εἰδῶ:
298
τίς πόθεν εἶς ἀνδρῶν ; πόθι τοι πόλις ἠδὲ τοκῆες;
299
ποῦ δὲ νηῦς ἕστηκε θοή , ἥ σ᾽ ἤγαγε δεῦρο
300
ἀντιθέους θ᾽ ἑτάρους ; ἦ ἔμπορος εἰλήλουθας