Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
481
ἔρξον ὅπως ἐθέλεις : ἐρέω τέ τοι ὡς ἐπέοικεν.
482
ἐπεὶ δὴ μνηστῆρας ἐτίσατο δῖος Ὀδυσσεύς,
483
ὅρκια πιστὰ ταμόντες ὁ μὲν βασιλευέτω αἰεί,
484
ἡμεῖς δ᾽ αὖ παίδων τε κασιγνήτων τε φόνοιο
485
ἔκλησιν θέωμεν : τοὶ δ᾽ ἀλλήλους φιλεόντων
486
ὡς τὸ πάρος , πλοῦτος δὲ καὶ εἰρήνη ἅλις ἔστω.”
487
ὣς εἰπὼν ὤτρυνε πάρος μεμαυῖαν Ἀθήνην,
488
βῆ δὲ κατ᾽ Οὐλύμποιο καρήνων ἀΐξασα.
489
οἱ δ᾽ ἐπεὶ οὖν σίτοιο μελίφρονος ἐξ ἔρον ἕντο,
490
τοῖς δ᾽ ἄρα μύθων ἦρχε πολύτλας δῖος Ὀδυσσεύς:
491
“ἐξελθών
τις
ἴδοι
μὴ
δὴ
σχεδὸν
ὦσι
κιόντες.”
492
ὣς ἔφατ᾽ : ἐκ δ᾽ υἱὸς Δολίου κίεν , ὡς ἐκέλευεν:
493
στῆ δ᾽ ἄρ᾽ ἐπ᾽ οὐδὸν ἰών , τοὺς δὲ σχεδὸν ἔσιδε πάντας:
494
αἶψα δ᾽ Ὀδυσσῆα ἔπεα πτερόεντα προσηύδα:
495
“οἵδε
δὴ
ἐγγὺς
ἔασ᾽ : ἀλλ᾽
ὁπλιζώμεθα
θᾶσσον.”
496
ὣς ἔφαθ᾽ , οἱ δ᾽ ὤρνυντο καὶ ἐν τεύχεσσι δύοντο,
497
τέσσαρες ἀμφ᾽ Ὀδυσῆ᾽ , ἓξ δ᾽ υἱεῖς οἱ Δολίοιο:
498
ἐν δ᾽ ἄρα Λαέρτης Δολίος τ᾽ ἐς τεύχε᾽ ἔδυνον,
499
καὶ πολιοί περ ἐόντες , ἀναγκαῖοι πολεμισταί.
500
αὐτὰρ ἐπεί ῥ᾽ ἕσσαντο περὶ χροῒ νώροπα χαλκόν,
501
ὤϊξάν ῥα θύρας , ἐκ δ᾽ ἤϊον , ἄρχε δ᾽ Ὀδυσσεύς.
502
τοῖσι δ᾽ ἐπ᾽ ἀγχίμολον θυγάτηρ Διὸς ἦλθεν Ἀθήνη
503
Μέντορι εἰδομένη ἠμὲν δέμας ἠδὲ καὶ αὐδήν.
504
τὴν μὲν ἰδὼν γήθησε πολύτλας δῖος Ὀδυσσεύς:
505
αἶψα δὲ Τηλέμαχον προσεφώνεεν ὃν φίλον υἱόν:
506
“Τηλέμαχ᾽ , ἤδη
μὲν
τόδε
γ᾽
εἴσεαι
αὐτὸς
ἐπελθών,
507
ἀνδρῶν μαρναμένων ἵνα τε κρίνονται ἄριστοι,
508
μή τι καταισχύνειν πατέρων γένος , οἳ τὸ πάρος περ
509
ἀλκῇ τ᾽ ἠνορέῃ τε κεκάσμεθα πᾶσαν ἐπ᾽ αἶαν.”
510
τὸν δ᾽ αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα: