Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
121
ἤθελ᾽ , ἐπεὶ μάλα πολλὸν ἐνίκα δῖος Ὀδυσσεὺς
122
παντοίοισι δόλοισι , πατὴρ τεός , εἰ ἐτεόν γε
123
κείνου ἔκγονός ἐσσι : σέβας μ᾽ ἔχει εἰσορόωντα.
124
ἦ τοι γὰρ μῦθοί γε ἐοικότες , οὐδέ κε φαίης
125
ἄνδρα νεώτερον ὧδε ἐοικότα μυθήσασθαι.
126
ἔνθ᾽ ἦ τοι ἧος μὲν ἐγὼ καὶ δῖος Ὀδυσσεὺς
127
οὔτε ποτ᾽ εἰν ἀγορῇ δίχ᾽ ἐβάζομεν οὔτ᾽ ἐνὶ βουλῇ,
128
ἀλλ᾽ ἕνα θυμὸν ἔχοντε νόω καὶ ἐπίφρονι βουλῇ
129
φραζόμεθ᾽ Ἀργείοισιν ὅπως ὄχ᾽ ἄριστα γένοιτο.
130
αὐτὰρ ἐπεὶ Πριάμοιο πόλιν διεπέρσαμεν αἰπήν,
131
βῆμεν δ᾽ ἐν νήεσσι , θεὸς δ᾽ ἐσκέδασσεν Ἀχαιούς,
132
καὶ τότε δὴ Ζεὺς λυγρὸν ἐνὶ φρεσὶ μήδετο νόστον
133
Ἀργείοις , ἐπεὶ οὔ τι νοήμονες οὐδὲ δίκαιοι
134
πάντες ἔσαν : τῶ σφεων πολέες κακὸν οἶτον ἐπέσπον
135
μήνιος ἐξ ὀλοῆς γλαυκώπιδος ὀβριμοπάτρης.
136
ἥ τ᾽ ἔριν Ἀτρεΐδῃσι μετ᾽ ἀμφοτέροισιν ἔθηκε.
137
τὼ δὲ καλεσσαμένω ἀγορὴν ἐς πάντας Ἀχαιούς,
138
μάψ , ἀτὰρ οὐ κατὰ κόσμον , ἐς ἠέλιον καταδύντα,
139
οἱ ἦλθον οἴνῳ βεβαρηότες υἷες Ἀχαιῶν,
140
μῦθον μυθείσθην , τοῦ εἵνεκα λαὸν ἄγειραν.
141
ἔνθ᾽ ἤ τοι Μενέλαος ἀνώγει πάντας Ἀχαιοὺς
142
νόστου μιμνήσκεσθαι ἐπ᾽ εὐρέα νῶτα θαλάσσης,
143
οὐδ᾽ Ἀγαμέμνονι πάμπαν ἑήνδανε : βούλετο γάρ ῥα
144
λαὸν ἐρυκακέειν ῥέξαι θ᾽ ἱερὰς ἑκατόμβας,
145
ὡς τὸν Ἀθηναίης δεινὸν χόλον ἐξακέσαιτο,
146
νήπιος , οὐδὲ τὸ ᾔδη , ὃ οὐ πείσεσθαι ἔμελλεν:
147
οὐ γάρ τ᾽ αἶψα θεῶν τρέπεται νόος αἰέν ἐόντων.
148
ὣς τὼ μὲν χαλεποῖσιν ἀμειβομένω ἐπέεσσιν
149
ἕστασαν : οἱ δ᾽ ἀνόρουσαν ἐυκνήμιδες Ἀχαιοὶ
150
ἠχῇ θεσπεσίῃ , δίχα δέ σφισιν ἥνδανε βουλή.