Reading Center

“ὦ γέρον , ἦ τοι ταῦτα κατὰ μοῖραν κατέλεξας:

ἀλλ᾽ ἄγε τάμνετε μὲν γλώσσας , κεράασθε δὲ οἶνον,

ὄφρα Ποσειδάωνι καὶ ἄλλοις ἀθανάτοισιν

σπείσαντες κοίτοιο μεδώμεθα : τοῖο γὰρ ὥρη.

ἤδη γὰρ φάος οἴχεθ᾽ ὑπὸ ζόφον , οὐδὲ ἔοικεν:

δηθὰ θεῶν ἐν δαιτὶ θαασσέμεν , ἀλλὰ νέεσθαι.”

ἦ ῥα Διὸς θυγάτηρ , οἱ δ᾽ ἔκλυον αὐδησάσης.

τοῖσι δὲ κήρυκες μὲν ὕδωρ ἐπὶ χεῖρας ἔχευαν,

κοῦροι δὲ κρητῆρας ἐπεστέψαντο ποτοῖο,

νώμησαν δ᾽ ἄρα πᾶσιν ἐπαρξάμενοι δεπάεσσι:

γλώσσας δ᾽ ἐν πυρὶ βάλλον , ἀνιστάμενοι δ᾽ ἐπέλειβον.

αὐτὰρ ἐπεὶ σπεῖσάν τ᾽ ἔπιον θ᾽ , ὅσον ἤθελε θυμός,

δὴ τότ᾽ Ἀθηναίη καὶ Τηλέμαχος θεοειδὴς

ἄμφω ἱέσθην κοίλην ἐπὶ νῆα νέεσθαι.

Νέστωρ δ᾽ αὖ κατέρυκε καθαπτόμενος ἐπέεσσιν:

“Ζεὺς τό γ᾽ ἀλεξήσειε καὶ ἀθάνατοι θεοὶ ἄλλοι,

ὡς ὑμεῖς παρ᾽ ἐμεῖο θοὴν ἐπὶ νῆα κίοιτε

ὥς τέ τευ ἦ παρὰ πάμπαν ἀνείμονος ἠδὲ πενιχροῦ,

ᾧ οὔ τι χλαῖναι καὶ ῥήγεα πόλλ᾽ ἐνὶ οἴκῳ,

οὔτ᾽ αὐτῷ μαλακῶς οὔτε ξείνοισιν ἐνεύδειν.

αὐτὰρ ἐμοὶ πάρα μὲν χλαῖναι καὶ ῥήγεα καλά.

οὔ θην δὴ τοῦδ᾽ ἀνδρὸς Ὀδυσσῆος φίλος υἱὸς

νηὸς ἐπ᾽ ἰκριόφιν καταλέξεται , ὄφρ᾽ ἂν ἐγώ γε

ζώω , ἔπειτα δὲ παῖδες ἐνὶ μεγάροισι λίπωνται,

ξείνους ξεινίζειν , ὅς τίς κ᾽ ἐμὰ δώμαθ᾽ ἵκηται.”

τὸν δ᾽ αὖτε προσέειπε θεά , γλαυκῶπις Ἀθήνη:

“εὖ δὴ ταῦτά γ᾽ ἔφησθα , γέρον φίλε : σοὶ δὲ ἔοικεν

Τηλέμαχον πείθεσθαι , ἐπεὶ πολὺ κάλλιον οὕτως.

ἀλλ᾽ οὗτος μὲν νῦν σοὶ ἅμ᾽ ἕψεται , ὄφρα κεν εὕδῃ

σοῖσιν ἐνὶ μεγάροισιν : ἐγὼ δ᾽ ἐπὶ νῆα μέλαιναν