Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
91
εἴτε καὶ ἐν πελάγει μετὰ κύμασιν Ἀμφιτρίτης.
92
τοὔνεκα νῦν τὰ σὰ γούναθ᾽ ἱκάνομαι , αἴ κ᾽ ἐθέλῃσθα
93
κείνου λυγρὸν ὄλεθρον ἐνισπεῖν , εἴ που ὄπωπας
94
ὀφθαλμοῖσι τεοῖσιν ἢ ἄλλου μῦθον ἄκουσας
95
πλαζομένου : πέρι γάρ μιν ὀιζυρὸν τέκε μήτηρ.
96
μηδέ τί μ᾽ αἰδόμενος μειλίσσεο μηδ᾽ ἐλεαίρων,
97
ἀλλ᾽ εὖ μοι κατάλεξον ὃπως ἤντησας ὀπωπῆς.
98
λίσσομαι , εἴ ποτέ τοί τι πατὴρ ἐμός , ἐσθλὸς Ὀδυσσεύς,
99
ἢ ἔπος ἠέ τι ἔργον ὑποστὰς ἐξετέλεσσε
100
δήμῳ ἔνι Τρώων , ὅθι πάσχετε πήματ᾽ Ἀχαιοί,
101
τῶν νῦν μοι μνῆσαι , καί μοι νημερτὲς ἐνίσπες.
102
τὸν δ᾽ ἠμείβετ᾽ ἔπειτα Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ:
103
“ὦ
φίλ᾽ , ἐπεί
μ᾽
ἔμνησας
ὀιζύος , ἥν
ἐν
ἐκείνῳ
104
δήμῳ ἀνέτλημεν μένος ἄσχετοι υἷες Ἀχαιῶν,
105
ἠμέν ὅσα ξὺν νηυσίν ἐπ᾽ ἠεροειδέα πόντον
106
πλαζόμενοι κατὰ ληίδ᾽ , ὅπῃ ἄρξειεν Ἀχιλλεύς,
107
ἠδ᾽ ὅσα καὶ περί ἄστυ μέγα Πριάμοιο ἄνακτος
108
μαρνάμεθ᾽ : ἔνθα δ᾽ ἔπειτα κατέκταθεν ὅσσοι ἄριστοι.
109
ἔνθα μὲν Αἴας κεῖται ἀρήιος , ἔνθα δ᾽ Ἀχιλλεύς,
110
ἔνθα δὲ Πάτροκλος , θεόφιν μήστωρ ἀτάλαντος,
111
ἔνθα δ᾽ ἐμὸς φίλος υἱός , ἅμα κρατερὸς καὶ ἀμύμων,
112
Ἀντίλοχος , πέρι μὲν θείειν ταχὺς ἠδὲ μαχητής:
113
ἄλλα τε πόλλ᾽ ἐπὶ τοῖς πάθομεν κακά : τίς κεν ἐκεῖνα
114
πάντα γε μυθήσαιτο καταθνητῶν ἀνθρώπων;
115
οὐδ᾽ εἰ πεντάετές γε καὶ ἑξάετες παραμίμνων
116
ἐξερέοις ὅσα κεῖθι πάθον κακὰ δῖοι Ἀχαιοί:
117
πρίν κεν ἀνιηθεὶς σὴν πατρίδα γαῖαν ἵκοιο.
118
εἰνάετες γάρ σφιν κακὰ ῥάπτομεν ἀμφιέποντες
119
παντοίοισι δόλοισι , μόγις δ᾽ ἐτέλεσσε Κρονίων.
120
ἔνθ᾽ οὔ τίς ποτε μῆτιν ὁμοιωθήμεναι ἄντην